Urbanus - De reutelvogel lyrics

rate me

De reutelvogel zingt in mij

op 't middenste verdiep.

Ik vrees dat hij met jongen zit

'k hoor overal gepiep.

Hij is de trieste voorbode

van een slechte tijd.

Ik ben met hem geboren

en ik raak hem maar niet kwijt.

Dikke nevelslierten

hangen dreigend rond mijn bed.

Ik krijg het weer benauwd

ik heb het raam opengezet.

De nacht staat aan mijn venster

en ook achter mijn deur.

Hij zorgt dat ik niet buiten kan

wat er ook gebeurt.

De muren schuiven dichter,

de kleerkast kruipt naar voor.

't Plafond komt naar beneden

en de vloer gaat naar omhoog.

'k Heb 't gevoel alsof mijn deken

duizend tonnen weegt.

'k Word dwars door mijn matras gedrukt

mijn ribbenkas begeeft.

Mijn chronische bronchitis

snoert mijn keelgat dicht.

Ik grabbel wat paniekerig

naar adem en naar licht.

'k Zit vol antibiotica,

mijn lever barst kapot.

Ik heb me nooit zo slap gevoeld

mijn longen worden rot.

Ik lig hier weer gekelderd,

een lekkere doktersprooi.

Maar ze zullen me niet krijgen,

het leven is te mooi.