Yilmaz Erdogan - Yasayabilme Ihtimali lyrics

rate me

Yasayabilme ihtimali

Soguk ve sehirlerarasi

Otobüslerde vazgectim

Cocuk olmaktan

Ve beslenme çantamda

Otlu peynir kokusuydu babam...

Ben seninle birgün veyselkarani'de haslama

Yeme ihtimalini sevdim.

Ilkokulun silgi kokan, tebesir lekeli yillarinda

(Ankara'da karbonmonoksit sonbaharlar yasanirdi

O zaman) özlemeye basladim herkesi..ve bu hasret

Öyle uzun sürdü ki, adam gibi hasretleri özlemeye

Basladim sonra..

Bizim kemalettin tugcu'larimiz vardi...

Bir de camlarin bugusuna yazi yazma imkani

Yumurta kokan arkadaslarla paylasilan

Kahverengi siralarda, solculuk oynamaya basladik..

Ben doktor

Oluyordum sen hemsire, geri kalanlar kontrgerilla...

Kirmizi boyalarla umut ikliminde harfler yaziliyordu,

Pütürlü duvarlara ve türk dil kurumu'na inat bir

Türkçeyle...agbilerimizden ögrendik, s harfinden

Orak çekiç figürleri türetmeyi..

Ankara'ya usul usul karbonmonoksit yagiyordu.

Ve kapali mekanlarda sevismeyi öneriyordu

Haber bültenleri..

Oysa ankara'da hiç sevismedim ben.

Disiplin kurulunda tartisilan askim olmadi benim..

(sinifça gidilen pikniklerde kiçimiza batan platonik

Dikenleri saymazsak..)

Ankara'ya usul usul kursun yagiyordu..ve belli bir

Saatten sonra sokaga çikmamayi öneriyordu haber

Bültenleri..oysa hiç kursun yaram olmadi benim..

Ve hiçbir mahkeme tutanaginda geçmedi adim..

Çatismalarin ortasinda sevimli bir çocuk yüzüydüm

Sadece..

Sana siirler biriktiriyordum fen bilgisi defterimde ama sen

Yoktun..ben, senin beni sevebilme ihtimalini

Seviyordum, suni tenefüs saatlerinde..okul servisi seni hep

Zamansiz, amansizca bir lojman griligine götürüyordu..ben,

Senin benimle tunali hilmi caddesine gelebilme ihtimalini

Seviyordum..

Ben, senin beni sevebilme ihtimalini seviyordum.

Yaz sicagi topraga çekiyordu tenimin çatlamaya hazir

Gevrekligini..sonra otobüs oluyordum,

Kirik yarik yollarin çare bilmez sürgünü..

Ne yana baksam dag ve denizsaniyordum Mus ovasinin yalanci

Maviligini...otobüs oluyordum bir süre..yanimizdan geçen

Kara trenlerle yarisiyordum, yanagim otobüs caminin

Garantisinde..

Otobüs oluyordum...bir ülkeden bir iç ülkeye..çocukluguma

Yaklastikça büyüyordum...

Zap suyunun sesini basina koyuyordum sarkilarimin

Listesinin..

Korkuyordum..sonra iniyordum otobüsten..çarsidan bizim

Eve giden, ömrümün en uzun, ömrümün en kisa, ömrümün

En çocuk, ömrümün en ihtiyar yolunu kosuyordum..çünkü

Sonunda annem oluyordum babam kokuyordum sonunda...

Soguk ve sehirlerarasi otobüslerde vazgeçtim,

Çocuk olmaktan..

Ve beslenme çantamda

Otlu peynir kokusuydu babam...

Ben seninle bir gün van'daki bir kahvalti salonunda...

Ben seninle (sadece bilmek zorunda kalanlarin bildigi) bir

Yol

Üstü lokantasinda...

Ben seninle, agri dagina mistik ve demli bir çay kivaminda

Bakan dogubeyazit'in herhangi bir toprak daminda...

Ben seninle herhangi bir insan elinin terli cografyasinda

Olma

Ihtimalini sevdim...

Ben senin,

Beni sevebilme ihtimalini sevdim!