Herman Van Veen - Vermiste Terecht lyrics

rate me

In Pamekasan rustte een man

Zijn handen stevig op zijn rug gebonden

En toen ze hem vonden

- De Nederlandse uniform nog aan -

Zag men het eerst de mooie ogenbogen

Het kleine gat erboven sprak zijn eigen taal

Het lege hoofd onder de helm al kaal

Het lichaam door de struiken overtogen

Hij moet niet al te zeer hebben geleden

Ofschoon minuten eeuwigheden kunnen zijn

In Nijkerk, Zundert, Ulft of Stein

Heeft wellicht, ongerust, een vrouw voor hem gebeden

Hij stierf voor een beetje recht, een beetje orde

Een beetje vrijheid en een beetje Boven-Digoel

De dag was heet, de nacht was koel

Die laatste eer zijn hand verdorde

Men had hem bij de doden niet beschreven

Hij was vermist

De hoop niet uitgewist

Maar weerkeer was er niet uit Insulinde's zondoorgloeide dreven

Hij streed tezamen met de Ambonezen

Van 't oude KNIL

- Tegen zijn wil -

Hij had het liefst de kinderen leren lezen<br />

<br />

Thanks to razvan