yhtilal - Yagmur Kokusu lyrics
rate me<b>Yagmur Kokusu</b> by <i>Yhtilal</i><br /> Ýhtilal - Yaðmur Kokusu
Verse1: (Garez)
Yalnýzým derdimi anlatamam kimselere
söylesemde anlamazsýn yaþaman lazým önce
Çok zordur mutlu olmak, çok zordur mutlu kalmak
gözlerin kapandýðýnda kabuslarla uyanmak.
yaþlý gözlerimi silen ellerinse þimdi yok
ben biçare tekbaþýma derdim ise çok
üstüme gelmeyin yeter artýk býktým.
hergün ayný sahne oynamaktan sýkýldým
bir iki dostum ve bir tanecik meleðim
bazen anlatýr herþeyi o güzelim gözlerin
kaderim oldun yarama, canýma can kattýn sen
hayata baðlayan bi baðsýn destimansýn
ne saygý ne hürmet, ne sevgi ne nefret
Ha gayret çok gider yokki bende sabret
ölümü düþlemekse pek bi tatlý gelir bazen
bir kadeh ve bir kelamla sarhoþ eder bazen.
Nakarat:
Bugün istanbulda bir yaðmur kokusu var.
içimde bir ölüm korkusu,
kaderime küs deðilim sadece kýzýyorum.
oysa elden biþey gelmiyor, bunu da biliyorum.
Verse2: (Kaplan)
Doðumumla baþlayan yaþamýma felsefesiyle yön veren þehrimdeyim
özledim kardeþ selamýnda seni seviyorum deyiþini yarimin
alemin düzeni bozuk neyleyim
kimine katil kimine serseriyim.
ben bende kaybolurum beni ararken
bulamadým kendimi of nerdeyim.
irkildim ezan sesleriyle. 3 5 nöbetinde hayallere dalarken
Aðlardý anam görüþ gününde, silemezdim gözünden yaþ akarken
Düþlenen kitabýn ilk sayfasýnda besmele ile baþlayan sözlere
sakallý bir militanmýþcasýna baþ kaldýrdým çýkmazdayken
Verse3: (Hayki)
Bugünde ben sokakta tek ve pek yabanc yüzler
yanýmda rap ve yaðmur kokusu, çok garip bi gözle baktým insanlara
bu vicdanýma da sormadým bi bok bu kez ve nefret ettim herbirinden
belki pes zamaný geldi. ne verdi elime burasý bunca yýl
kapandý gitti onca yýl ve
24 senemde çok cayýpta geriye döndüm
benki aþýkken bu istanbulla kavga ettim ilk defa ve gördüm gücüm yetmez.
Kurtulmakta vardý bu þehirden unutmakta.
kýrýldý bin yerinden en sonunda umut son durakta
ben býraktým artýk savaþý sen sevin
dev þehir beni devirdiðin adýna nolur öyle bakma.
Altýndan bi toprak, betondan suratlar.
dostlar sanki hortlak, duygularýmýz horlar
gelende aðlar hep gidende,
hep nedende yok ve bunlar iþte
çok tutundum
hep yalan kýrýktý dallar...
Nakarat:
Bugün istanbulda bir yaðmur kokusu var.
içimde bir ölüm korkusu,
kaderime küs deðilim sadece kýzýyorum.
oysa elden biþey gelmiyor, bunu da biliyorum.
