Willem Vermandere - van mijn groot verstand lyrics

rate me

'k Zijn ik geboren met een eindlijk verstand

nog voor Jan De Wilde had ik mijn wijsheidstand

nie zo maar eentje alhier en aldaar

mijn mond zat er vol van, 't is zeker 't is waar

't Is nie te geloven zei de meester in schole

den dien speelt hier zo maar d'eerste viole

'k zijn ik onnozel met mijn groten diplom

ja da zei de meester en da was nie dom

En zo is 't gegaan in Leuven en in Gent

ja zelfs tot in Kortrijk gerocht ik bekend

'k heb al mijn proeven mè glorie deurstaan

ja zelfs in 't prikken was'k niet te verslaan

Mijn vader was zot van contentement

en mijn moeder was preus mè zo ne student

zelfs 'n keunink van Brussel ie zei 't aan zijn maten

en zo had heel de wereld mij gauw in de gaten

Willem, zei 'tn, Willem, slimme landgenoot

kom in 't ministerie of België gaat dood

nen vent gelijk gij hebben wij van doen

'k zal ik voor uw vrouwe wel de commissies doen

Ik maak u minister te land en ter zee

en 'k zorg voor nen job op den BRT

maar 'k schopte hem buiten, dat was opgeklaard

ie smeerde te vele sirope aan mijn baard

Ne zucht van verlichting, genoeg voor vandage

komt 'n heilige geest daar nie binnen binnen langs de kave

nen kapotte poot en zijn vleiren hangen sluts

maar God den here gien heiligen duts

Gulielmus, Gulielmus o carrissime

en God de vader hoe is 't er nog mee

stijf goed en mercie, waarover dat 't gaat

wel zie je gie nie dat de kerke vergaat

Maar maar mijnhere den heiligen geest

dat gij verschiet dat verwondert 't mij meest

't zit in d'historie toch vol stommiteiten

en 't geen dat ge nu ziet zijn maar futiliteiten

Van pasters die trouwen, dat was toch hoog tijd

en kloosters die sluiten is 't dat die u spijt

wat zeg je, de paus, dat hij zich deerlijk vergist

maar Saint Esprit is 't ooit anders geweest

'k Heb hem dan de laatste kluchten verteld

maar hem ook heel goed nog zijn lesse gespeld

e knikte van ja op den langen deur

en 'k zag het, hij kreeg al een veel beter koleur

Hij was weer aan 't kroppen koekeroetekoe

hij sloeg al zijn vleiren weer open en toe

'k heb 't altijd veel te serieus aangepakt

'k zou beter af en toe ne keer vloeken dat 't krakt

Se mensch'n je weet het en elk zegt het voort

'k heb ik het gezongen en gij hebt het gehoord

als ge nie meer weet waarin of waaruit

kom dan bij mie dat is je beste besluit

In uiterste nood zo komen ze naar mie

gisteren Marc Galle met een woordj' of drie

Herman Andries hielpe 'k ik van de grond

en ik leerde Vlaams aan Florquin zijnen hond.

(c) Willem Vermandere