Willeke Alberti - wie komt er in m'n hokkie lyrics

rate me

Al vanaf m'n zeven jaar

Wilde ik alleen nog maar

Spelen met de jongens van de klas

Maar lag 't aan m'n voeten

Of m'n honderdduizend sproeten

Ik kwam er bij hun niet aan te pas

En als ze naar de speeltuin gingen

Of touwtje wilden springen

Zat ik met een lollie niks te doen

Maar zelfs met een jaar of zeven

Wil je ook wel wat beleven

Voor de allereerste keer riep ik toen

refr.:

O wie, komt er in m'n hokkie

Knibbel knabbel knuisje

Wie komt er in m'n huisje

Wie, o wie, komt er in m'n hokkie

O wie, o wie, komt er in m'n hokkie

Tien of elf jaren later

Sloeg ik nog dezelfde flater

Als een jongen naar me lachte dacht ik: "Nou

Die zit je aardig te bekijken"

Totdat later weer zou blijken

Dat hij alleen de weg vragen wou

Ik heb de moed nooit opgegeven

Want waar hoop is, is ook leven

Dat zij mama, en die trouwde zeven keer

Dus vroeg ik in een advertentie

Naar een ongelukkig mensie

Net als ik, als het kon een echte heer

refr.

Ik kreeg een stuk of vijftig brieven

Hele gekke, hele lieve

Maar een ervan stal m'n hart meteen

Hij zei: "Dat stukkie in de krant

Heb ik altijd bij de hand

Met m'n duiven, kom direct hierheen"

Nu zit ik hier toch al een tijd

En heb nog geen seconde spijt

Want eens per dag zeg ik hem even na

Net als de duiven krijgt de baas

's Avonds laat dan erge haast

Als ik zachtjes zeg, voordat het licht uit gaat

refr.

O wie, o wie, komt er in m'n hokkie