Willeke Alberti

Willeke Alberti - de herfst van mijn leven lyrics

rate me

Ik sta op een berg

Te kijken naar beneden

Het dal van m'n verleden

Gevuld met zoveel pijn

Maar alles wat ik heb

Dat stemt me nu tevreden

Levend in het heden

Durf ik mezelf te zijn

Ik heb moeten leren

Dat je altijd mag proberen

Om het beste van jezelf te laten zien

De herfst van m'n leven

Van buiten weer wat jaartjes grijzer

Maar diep van binnen zoveel wijzer

Eindelijk de rust waarnaar ik zocht

De herfst van m'n leven

Niet meer zo soepel als ik ooit was

Maar ik weet de waarheid nu pas

Ook al heb ik zoveel tijd verknoeid

Ik sta nu eindelijk in bloei

Duizend jaar terug

Had ik nog zoveel dromen

Ik wist dat het ging komen

Maar wat, dat wist ik niet

Ik was jong en wild

Ik wilde alsmaar hoger

Alleen nog maar naar boven

Ver weg van het verdriet

Ik heb moeten leren

Om mezelf te accepteren

En te houden van de dingen om me heen

De herfst van m'n leven

Van buiten weer wat jaartjes grijzer

Maar diep van binnen zoveel wijzer

Eindelijk de rust waarnaar ik zocht

De herfst van m'n leven

Al valt het blad van alle bomen

Ooit zal er weer leven komen

Ooit, als je wat ouder bent gegroeid

Staat alles weer in bloei

Tekst en muziek Marnix Pauwels

Get this song at:  amazon.com  sheetmusicplus.com

Share your thoughts

0 Comments found