prawdziwa ta wies
zielona, pachnaca lnem?
Z polami wsrod lak,
z garnkami, co schna
na plotach do gory dnem?
Z chatami wsrod pol
i z mlekiem na stol,
z zelazkiem, co dusze ma?
Niech kazdy jedzie
tam, gdzie chce,
a ja swoje sciezki mam!

Chce wyjechac na wies,
chce wyjechac tam,
gdzie sie zatrzymal w polu czas;
chce w nieruchmym stawie
zobaczyc swoja twarz.
Chce wyjechac na wies,
chce wyjechac tam,
dojrzale wisnie z drzewa rwac,
w glinianym piecu upiec chleb
ostatni moze raz.

Czy jest jeszcze gdzies
prawdziwa ta wies,
wesola, spokojna wies,
gdzie kisi sie barszcz,
gdzie w piatek na targ
furmanka sie rano gna,
gdzie cale dwa dni
i noce na bis
niejedno wesele trwa?
Niech kazdy jedzie
tam, gdzie chce,
a ja swoje sciezki mam!

Chce wyjechac na wies,
chce wyjechac tam,
gdzie sie zatrzymal w polu czas;
chce w nieruchmym stawie
zobaczyc swoja twarz.
Chce wyjechac na wies,
chce wyjechac tam,
dojrzale wisnie z drzewa rwac,
w glinianym piecu upiec chleb
ostatni moze raz.