Tamboerijn - 1000 liedjes lyrics

rate me

Met duizend liedjes in mijn kop

Een ouwe gitaar met verroeste snaren

Trek ik, god weet hoeveel jaren al

Doorheen het vlaamse land

Van theater tot café,

Ik heb ze allemaal mogen smaken

'k Heb er vrienden kunnen maken

Van Maaseik tot aan de zee

Want ik was een snaak van 14 jaar

Die verliefd was op een gitaar

Die zijn haar heeft laten groeien

En met de muze is gaan stoeien

'k heb veel gedronken en gevrijd

meestal achter de coulissen.

'k Zal de vele liefjes missen

uit mijn vrijgezellentijd

't Was vaak niet erg katholiek

Maar ach wil het mij vergeven

Dat ik eens heb durven leven

Met het bier en met Anniek

Want ik was een snaak van 18 jaar

Die verliefd was op een gitaar

Die zijn haar heeft laten groeien

En met de muze is gaan knoeien

En of ik nu contesteer

Of ik de mensen amuseer

't Kan me allemaal niet veel schelen

Als ze zich maar niet vervelen

Want ik ben geen pacifist

Die hier zijn wijsheid komt verkonden

Geen profeet door god gezonden

Geen vermomde communist

Ik ben gewoon een rare kwast

Dolverliefd op een houten kast

Ongekamd en ongeschoren

Maar voor het geluk geboren

(c) Tekst/Muz.:Jan Versantvoort