Stef Bos - Jardin du Luxembourg lyrics

rate me

Ik zag vandaag een foto

Van vijftien jaar geleden

We zaten in ons laatste jaar

We waren in Parijs

Jardin du Luxembourg,

Je kunt het parlement zien

En ergens in de verte vliegt

Een witte duif voorbij

De bloemen staan in bloei,

Het was waarschijnlijk lente

De zon staat in het oosten,

Het is een uur of tien misschien

We staan daar naast elkaar

En sommigen die zitten

En in de verte staat

Het witte standbeeld van Racine

Het was de tweede dag

Als ik mij goed herinner

We zongen 's avonds op de trappen

Van de Sacre Coeur

En we wisten: volgend jaar

Dan scheiden onze wegen,

Maar we lachen allemaal,

Op klein formaat in kleur

De onbetwiste leider

Staat vooraan in het midden

Lachend en uitdagend,

Altijd het hoogste woord

En altijd grote plannen

Om de wereld te veranderen

Het is nu vijftien jaar geleden,

Ik heb er niets meer van gehoord

En ver voorbij de laatste rij

Staat zij, ze was verlegen

De stille buitenstaander

Die nooit werd opgemerkt

Ik heb onlangs gelezen

Dat zij nu als verpleegster

Ergens aan de frontlijn

Van een burgergoorlog werkt

En de denker staat afwezig daar

Te staren naar de hemel

Hij speelt met de gedachte

Over tijd en eeuwigheid

Hij had talent, was voorbestemd

Een meesterwerk te schrijven

Maar de beste gaan het eerste,

Wij zijn het schuim dat overblijft

Ik weet nog hoe wij 's avonds,

Bijna elke avond

Keken naar de kleuren

Van de ondergaande zon

We dronken wijn en zaten

Op de Place de la Concorde

En we zagen in de verte

Een ark van triompf

Ik zag vandaag een foto

Van vijftien jaar geleden

We zaten in ons laatste jaar,

We waren in Parijs

Jardin du Luxembourg,

Je kunt het parlement zien

En ergens in de verte,

Vliegt een witte duif voorbij