Stef Bos - De Verveling lyrics

rate me

De Verveling

Tekst en Muziek: Stef Bos

Ik ben een kind van rijke ouders, ik ging in Engeland naar school

Ik heb nooit iets moeten worden en dat ben ik nu dan ook

Ik heb een man die veel vergadert

Het grote huis is altijd stil

Dus ik kan alles doen en laten wat ik wil

Ik volg een cursus in theater, een cursus Afrikaanse dans

Een cursus Russische roulette met een goeie overlevingskans

Ach ja, ik maak het leven spannend

Maar het heeft zo weinig zin

Want ik zie in alles steeds weer de herhaling

En ik ik ik ik verveel me, Ik verveel me,

Ik verveel me dood, Ik verveel me,

Ik verveel me, Ik verveel me dood

Want de wereld is zo grijs, meneer Bos

De wereld is droog brood, ja

Zo af en toe een avontuurtje, ik weet er alles van

Maar het is nauwelijks nog vreemd gaan

Het zijn de vrienden van m'n man

En ik praat met jonge muzikanten, die ik in het theater zie

Ik praat over hun partitures

Maar ik ken niets van muziek

Want ik ik ik ik verveel me, Ik verveel me,

Ik verveel me dood, Ik verveel me,

Ik verveel me, Ik verveel me dood

Want de mensen zijn zo saai, hé meneer Bos

De mensen zijn droog brood

Jij gelooft niet in de liefde, jij bent ijs dat nooit meer smelt

Jij vindt tederheid een zwakte, alleen gezond verstand, dat telt, ja ja

Zo kan je alles relatief zien, tot er niets meer overblijft

Zo kan kiespijn even erg zijn als een mens die honger lijdt

Maar nee, nee, U verveelt zich, U verveelt zich,

U verveelt zich dood, U verveelt zich,

U verveelt zich, U verveelt zich dood

Terwijl in Afrika 100 miljoen mensen liggen te verhongeren

Maar nee, nee, nee, madame, madame, madame verveelt zich

Zij verveelt zich, zij verveelt zich dood

Zij verveelt zich, Zij verveelt zich, Zij verveelt zich dood

Jammer, het leven verveelt haar dood

Jammer, het leven verveelt haar dood

Jammer, het leven verveelt haar dood

De Verveling is verschenen op:

• niet uitgebracht