<b>Kinderen van de Noorderzon</b> by <i>Severine Doré</i><br />’s Ochtends om half negen

Buiten valt de regen

Soms lijken die wolken mij gewoon te volgen

Overal waar ik ga

De nieuwe dag begint met regen en met wind en

Wie weet wat komt erna

 

Je voelt je verlaten, je voelt je alleen

Je druilt door de straten – Kijk om je heen!

Kijk naar al die mensen, hun dromen

En hun wensen

Je bent echt niet alleen

Iedereen wil vrij zijn, iedereen wil blij zijn

Elke hond wil z’n been

 

Zeg me dat je niet gaat, m’n lief

Ook al is het de regen die ons verbond

Zeg me dat je niet gaat, m’n lief

Jij en ik zijn als 1 sinds de liefde begon

Kinderen van de noorderzon

 

Straks is het weer lente en schijnt de zon

En dan gaan we slenteren, een eindje om

Dan neem ik je mee naar het oude café waar

Ons verhaal ooit begon

En dan gaan we drinken, laat de glazen klinken!

Liefde o—overwon

 

Zeg me dat je niet gaat, m’n lief

Ook al is het de regen die ons verbond

Zeg me dat je niet gaat, m’n lief

Jij en ik zijn als 1 sinds de liefde begon

Kinderen van de noorderzon

 

Ook al schijnt de zon niet, de hemel grauw

Ook al heb je ’t soms wel een beetje koud

We dansen in de regen, we proeven van het leven

Niks waar ik zo van hou

We dansen in de regen, we proeven van het leven

‘k Voel me goed hier bij jou

 

Zeg me dat je niet gaat, m’n lief

Ook al is het de regen die ons verbond

Zeg me dat je niet gaat, m’n lief

Jij en ik zijn als 1 sinds de liefde begon

Kinderen van de noorderzon

 

 

Later als we oud zijn, al vijftig jaar

Al dan niet getrouwd zijn, maar bij elkaar

Horen we de regen tikken op de daken

En we denken aan toen

Horen we de regen tikken op de daken

En je geeft me een zoen