prozodi - karanlyk oda lyrics
rate meProzodi - Karanlýk Oda
her sabah yeniden baþlýyo çektiðim iþkence
uykuya dalýnca ölürdüm hayat kolumdan çekmese
sabaha karþý bi rüzgar eser ve uyanýrým yine
uyandýðým zaman dudaklarýmýn arasýnda iki hece
bi iki satýr yazabilsem anlatýcam derdimi
beni tanýyan herkes serhat öyle der dimi
tanýdýðýný sananlar, soruyorum size ben kimim?
hayatýmýn bi döneminde sallamýþtým herþeyi
tavanlardan basýk evim ve odamýn içi çöp dolu
hergün içiyorum çünkü kafamýn içi hep dolu
yazmadýklarým da var, vicdanýma takýlýp durdu
istedim ki bu þarkým da þimdi böyle kinle dolsun
elimde tuttuðum kalem duygularýmý linç ediyo
içimde biriktirdiðim zaman beni kimse dinlemiyo
biri bana gitme diyo ama gitmem gerek anlamýyo
ben sessiz olsamda prozz durmaz hep yazýyo
ay boþuna çabalar güneþ bile aydýnlatmaz odamý
odama giren herkes yaþayamaz senden farklý
burda uykuya dalan herkes kabuslardan kaçamaz
benle diyalog kurma, cevaplar hep kaçamak
bazen konuþmak istemem, sýkýlýr caným bunlara
küfrettiðim nadir ama edepsiz olurum þarkýda
sabah kalktýðýmda tanýmadýðým biri var odamda
bu yazdýklarýma bi baþlýk koydum, karanlýk oda
yaþa dese rabbim, ben ölümü seçmek isterim
yazýyorum sürekli bu ara karamsar hep sözlerim
özlemedim desem inanma hep yolunu gözlerim
yine uykusuz geceler ve kan çanaðý gözlerim
ölümü erken isterdim, senden önce hep böyle
ama artýk sen varsýn, çizgi çektim geçmiþe
içimi dökerken sayfalara yaðmur var dýþarda
karanlýk odamýn dýþýnda heryer sessiz bugece
----------------------------------------------------
saat sabaha karþý altý, benim içimd e kin mi var
sinirimi alamam ki ben, kana boyansa dört duvar
siyah olsa bunalmazdým, o renk benim içimi açar
ben kaçmasam da azrail beni her sokakda arar
son iki dörtlük kaldý ama ben yazamýyorum hiçbiþey
çok nasihat aldým fakat dinlemiyorum kimseyi
hatýralar fazla ve karýþtýrýrým geçmiþimi
ben böyle hayatýn gelmiþini geçmiþini
acý deðilse hissedilen, bu duyduðum sanrý mý?
tüm insanlar aynýdýr, ya ruhlarý farklý mý?
yazdýðým bu sözlerin tüm haklarý saklýdýr
seni gördüm bu gece ve ..................
karanlýk hep benim odam, kimse yok heryer boþ...
dýþarý attým kendimi, sokak lambasý biraz loþ...
yanarken ben karanlýðý tercih ederek yürüyorum...
arkamda bi kaç hayal, hiç durma haydi koþ...