Krzeslo na kolach pomaga ci trwac 
¦wiat okiem karla przerasta twoj gniew 
Bol nie pozwala wstac 

Slabe gatunki skazano na rzez 
Kat w tepym ostrzu 
Przewidzial twoj los 
W pomruku nocy dopadne jak zwierz 
by wyrwac z ciebie glos 

Zanim wrosniesz w runo cial 
I na „zegnaj” sypnie piach 
W zgielku rad 
Wyciagnie reke juz nie strach 

Fundament ciala wyzera mdla krew 
Krzeslo na kolach pomaga ci zyc 
¦wiat okiem karla przerasta twoj gniew 
Petle zaciska wstyd 

Skad w plucach ten duszacy jad? 
Czuje, ze ginie w nas sila by trwac 
Zal wielu szczesc, ktore przycmil swiat 
Bo w kazdym z nich zgaslo cos, co wciaz tli sie w nas 

Nim wrosniesz w mrok, nim poznasz chlod 
I na „zegnaj” sypnie piach 
W zgielku rad 
Wyciagnie reke juz nie strach