Nie trzeba szeptu ani swiatla
Tu pozwol byc, po prostu byc
Niech cisza sciele sie jak atlas
Niech palce rak wygladza mrok
Co pnie sie wokol cial samotnych
Niech nocy kwiat, pachnacy wiatr
Przywroci czucie zmyslom glodnym

Tam jest samotna nasza wyspa
Tak czysta potajemna przystan
By odkryc ja nie trzeba mowic nic

Juz nie mow nic, juz nie mow nic
Nie pytaj dokad ani po co
Tu pozwol byc, po prostu byc
Nie szukaj prawdy poza noca
W mroku jest dosc bezpiecznych miejsc
Z dala od gestow, min i przebran
W mroku, na samym nocy dnie
Zlota i srebra nie ma w naszych cial katedrach

Bo noc jest dobra i przejrzysta
Jak krysztal, mroku glebia szklista
Do rana nie zmacona perla mgly

Tam jest samotna nasza wyspa
Tak czysta potajemna przystan
By odkryc ja nie trzeba mowic nic
Nic