Wiatr dziejow niesie wilczy zew
Gdy mnie scieraja  czasu zarna
Na szczypte maki, sterte plew
Gdy na oltarzu wielkiej bzdury
We mgle kadzidel prawda mrze
Ty, co przenosic mozesz gory
Ty, wiaro, nie opuszczaj mnie

Gdy sens istnienia z rak umyka
I w czarna dziure wpada swiat
Gdy coraz szybciej zegar tyka
I garb starganych ciazy lat
Gdy krag Fortuny martwo stoi
I czarno-bialo nawet snie
Gdy kon juz dawno w murach Troi
Nadziejo, nie opuszczaj mnie

Gdy w ludzkie serca lodem skute
Daremnie wcieram uczuc masc
Gdy mi po cichu szyje buty
Ten, z ktorym konie moglem krasc
Gdy usmiech kaze wietrzyc zdrade
Gdy szukam falszu w kazdej lzie
Gdy dzien po dniu nasiakam jadem
Milosci, nie opuszczaj mnie