Zmar³e konie w cyrku strasz¹, gdy zapada noc 
Popatrz, jak aren¹ biegnie cieñ 
By³em piêkny, by³em m³ody, œpiewa nocny koñ 
Resztê mej urody zmyje dzieñ. 

Póki macie siebie, ciebie 
Szklankê nocy, kromkê dnia 
To orkiestra jeszcze w sercach gra. 

Póki jad¹ jeszcze wozy 
Poœród czarnych ³¹k 
To siê w koñcu zawsze znajdzie port. 

Póki jeszcze ¿adna bujda 
Nie zatru³a wam dusz 
Nie zabraknie dla was s³odkich ró¿. 

Póki œwiec¹ œwiat³a rampy 
I choæ zosta³ jeden widz 
To do szczêœcia nie potrzeba nic. 

Noc¹ s³ychaæ w cyrku ha³as pêkaj¹cych serc 
Znowu ktoœ cyrkówkê kocha mniej... 
Rano zmiecie stare serca pracowity stró¿ 
I przeminie echo œpiewki tej. 

Póki macie siebie, ciebie 
Szklankê nocy, kromkê dnia 
To orkiestra jeszcze w sercach gra. 

Póki jad¹ jeszcze wozy 
Poœród czarnych ³¹k 
To siê w koñcu zawsze znajdzie port. 

Póki jeszcze ¿adna bujda 
Nie zatru³a wam dusz 
Nie zabraknie dla was s³odkich ró¿. 

Póki œwiec¹ œwiat³a rampy 
I choæ zosta³ jeden widz 
To do szczêœcia nie potrzeba nic.