<b>Irreëel</b> by <i>Mark en Marleen</i><br />weet je je leek nog zo koel vanbinnen
je hart klopte traag en uit maat
je liefde was doods je kon nooit iets verzinnen
je ogen kwamen altijd te laat

ik hield van wat je waart in diepe dromen
je vond een onderkomen waar niemand ging wonen

je luistert in de wind naar verre verhalen
die je toch nimmer onthoudt
je leeft in een waas van lege spiegelzalen
elke stem klinkt er toonloos en koud

ik hield van wat je waart in diepe dromen
je vond een onderkomen waar niemand ging wonen

je schuwde de mensen in je irreëele wereld
waar slechts jij en geen ander bestond
je trok je ineen als een afgeschoten merel
de kooi lag naast jou op de grond

ik hield van wat je waart in diepe dromen
je vond een onderkomen waar niemand ging wonen