Marijn Devalck - rozebottelthee lyrics

rate me

<b>rozebottelthee</b> by <i>Marijn Devalck</i><br />Je ruilde je huis in de zon

Voor een krot in de steeg aan de rand van de stad

Je zag het niet meer zitten in dat godvergeten gat

Je wou persé alleen gaan leven

Liet je broer en je zussen zo maar achter je aan

Je ziet het alweer niet meer zitten

En je wil hier weer vandaan

Dus kom ik met je praten

Net een mislukte psycholoog

Van een generatie ouder

Zo'n knul die alles overwoog

Met een air van 'kom m'n kind'

Ik neem je gauw weer mee naar zee

Terwijl kauw ik wat knakkebrood en jij zet rozebottelthee

Je praat maar over alles en nog wat

Ik kijk naar je lippen maar 'k hoor niet wat je zegt

Je hebt je langzaam zachtjes huilend

Op de sofa neergelegd

Je handen voor je gelaat

Er volgt een zoete stilte,je weet wat komen gaat

Je durft me niet meer aan te kijken

En je laat je ondergaan

Nanana...

Je lippen kleven op elkaar

Je huis draagt de geur van de zee

Je mond is droog van knakkebrood, je drinkt wat rozebottelthee

De stilte blijft nog wel even aan

Maar dichter bij mij ben je nu minder bang

Ik moet je dit bekennen

'k Heb hier zeer naar verlangd

Naar dat warm gevoel vanbinnen

Het samen te beleven met jou

Op de transistor vaag Verminnen

Buiten voetstappen in de kou

We roken allebei nog die ene sigaret

Je blaast haastig de as uit de pels

Van de jas die ons bedekt

We blijven tot het donker wordt

Dan gaan we weg uit de cité

Op tafel staat nog knakkebrood en koude rozebottelthee

Nanana...

© Copyright Devalck