Louis Davids - Liedje bij de wieg lyrics

rate me

<b>Liedje bij de wieg</b> by <i>Louis Davids</i><br />Mijn lieve vent, als ik jou zo zie slapen

Zo heerlijk rustig op jouw peluwtje van dons

Dan moet ik dikwijls denken aan de stakkers

Die het zo veel minder hebben, schat, dan jij bij ons

Dan zie ik ze voor me, met hun bleke snuitjes

Dan zie ik ze voor me, met een ingevallen mond

En ook hun bedje zie ik in gedachten

Wat vuile lompen op een koude harde grond

Ze dragen nooit, als jij, een wit hansopje

Ze hebben menigmaal geen hempje aan hun lijf

Ze horen nooit een vriendelijk wiegeliedje

Hun oogjes sluiten bij gemor en bij gekijf

En als ze dromen is het van de slagen

En van de snauwen die ze kregen overdag

En o zo zelden speelt er om hun lippen

Wanneer ze slapen, eens een glimpje van een lach

Ze komen 's morgens uit de nauwe sloppen

Waar nooit een sprankje van een zonnestraaltje valt

Ze kijken angstig om naar het gore krotje

Waar vader dreigend achter hen zijn vuisten balt

En op hun zwakke krom gegroeide beentjes

Gaan ze de hele dag weer schuren langs de straat

En in hun lege, hongerige maagjes

Komt het afval, dat een hond nog liggen laat

Mijn lieve vent, als ik jou zo zie slapen

Zo heerlijk rustig, in je mollig warme bed

Dan wordt er dikwijls naast jouw blozend snuitje

Opeens een beeldje van zo'n schooiertje gezet

En dan voel ik het opeens zo heftig

Dat er een onrecht is in onze maatschappij

Want is zo'n arme, kleine bleke schooier

Niet ook een mensenkind, onschuldig zoals jij?

En ben je later eenmaal man geworden

Kijk dan maar nooit minachtend op een schooier neer

Maar vind in het steunen en het troosten der misdeelden

Je mooiste levensdoel, mijn schat, je grootste eer

En wil een schooier je zijn hand soms reiken

Let op zijn hart, kind en kijk niet naar zijn kledij

Want dikwijls vind je in de fijnste kleren

De grootste schooiers juist in onze maatschappij