Louis Davids - Impromptu lyrics

rate me

<b>Impromptu</b> by <i>Louis Davids</i><br />Op een laaiende hittedag lag er in 't woud

Een jeugdige dichter te droomen

Terwijl op een afstand van 'n meter of drie

Een dame uit de stad was gekomen

Vlakbij was een tuinrestaurant met terras

Daar had j'een verrukkelijke kijkje

Op het statige boomen gegroep

En er zat, dat spreekt haast vanzelf niet?, een strijkje

De jonge minestreel snoof de geurige lucht

Hij keek naar de bijen een tijdje

Toen greep hij zijn pen en begon aan een vers

De juffrouw, die pelde een eitje

Hij schreef van 't mysterie der vogelenzang

Van 't zonnegestoei door het lommer

Toen vroeg hem de juffrouw: "Zit u hier al lang?"

En beet in een grote komkommer

"Ik zit hier een uurtje", zei zacht de peëet

Wat schichtig van 't plotse gebeuren

"Dan hebt u", hernam zij, "vast liefdesverdriet

Wees wijsch mensch, je moet niet zoo treuren

Blief u een augurk, kom, geneer je maar niet

Of hindert het, als ik zit te praten?"

De dichter: "Wel neen, mevrouw"

't Strijkje speelt zacht 'Zigeunerweis' van Sarasate

"U mot beter eten, U ziet veel te bleek

Bouillon 's morgens met een beschuitje

Dan melk, een paar liter, met 'n scheutje cognac

Een biefstuk, een pond, met een uitje

Maar soep is de hoofdzaak, dat staat in de maag

Met balletjes en vermicelli"

De jongeling zucht even

En de muziek speelt kwijnens 'Serenade de Toselli'

"Mijn man is portier in het Doelenhotel

Hard werk, maar het is een best baantje

Hij haalt wel zijn honderd gulden per week"

De dichter tuurt strak door een laantje

"Kan ik U soms diene, wat sla ik weer door

U mot op mijn klets maar niet letten

Vertel eens in wat voor artikel U doet"

De dichter zegt zacht: "In sonnetten"

En droomend bekijkt hij de broodjes met ham

Als waren het vreemde visioenen

Het kippetje lijkt hem een statige pauw

De eieren lijken pioenen

Hij ziet de portier met een band om zijn pet

Zijn vrouw die bedaard zit te eten...

En 't valt hem plots in, bij Mozart's Menuet

"Ik heb vandaag nog niet ontbeten"

De zon straalt alomme in feestenden glans

De vlinderkens dansen een vroolijke dans

't Is 1 symfonie van verrukking en kleur

De dennen verspreiden een zoetigen geur

De dichter staat op en begeeft zich op 't pad

Twee zilveren tranen bevlekken zijn blad

De stadsjuffrouw peutert bedaard in haar kies

Het strijkje speelt zacht: 'Meditation de Thais'