Louis Davids - Concertgebouw lyrics

rate me

<b>Concertgebouw</b> by <i>Louis Davids</i><br />Tussen de zorgen en de plichten

Vervlakte 's mensen ziel zo gauw

Was daar niet het Concertgebouw

De tempel van de bleekgezichten

De kenners, met hun eigen vrouwen

Verfrissen hier hun ziel een dag

En luisteren liefst zeer lang naar Bach

Wijl dan Mevrouw haar mond moet houden

De snob die liever eclipseerde

En paartjes innig klevende

Gaan naar Beethoven's Zevende

Of Mahler's Lied der Erde

Als de eerste tonen klinken

Uit de heil'ge instrumenten

Komen eeuwigheidsmomenten

Waarbij zielen gaan verdrinken

In gewijde contemplatie

Maar helaas der Muzen gratie

Treft ook hen, wier reputatie

Eist dat zij in adoratie

De concerten hier beluisteren

Alhoewel het machtig fluisteren

Van de stem der eeuwigheid

Met hun smaak en aanleg strijdt

Muziek!

Publiek!

Levensoptimisme, burgermanssnobisme

Mengelbergverering, stiekeme verkering

Die vinden dat lawaai een versjtering

Mensen die zich laten overrompelen

Door schoonheid en onderdompelen

In eenn stille oase

Van zalige extase

Daartussen crue dissonanten

Van dure diamanten

Op een gesuperoxideerde vrouw

Concertgebouw!

De familie uit de Apollolaan:

Even voor het beginnen

Komen ze binnen

Ma, nog eens Ma

Steeds maar Ma

En dan de dochter Erica

Zo'n garconne-geval

Dan een hele tijd niemendal

En dan Pa

Ma in het Crepe Georgette

Heeft zich aan een stoel gezet

Als een linieschip op een klip

De dochter doet poenig nonchalant

't Is een kwartjesroman in linnenband

Een vinger is bruin van de rook

Pa is er ook

Ma! Crepe Georgette

Crepe Georgette Ma!

Het Crepe Georgette herrijst

Pa ijst

Misschien heeft iemand de jurk nog gezien

Het Concertgebouw is Crepe Georgette

Tot Ma zich nederzet

De kwartjesroman kijkt naar een vent

Met een snorretje Charley-Chaplin-patent

Want ze heeft noog geen happy-end

Pa is er ook

Mengelberg

Mengelberg

De zaal is aan de kook

Applaus

Pa trapt een ladder in Ma d'r kous

Applaus

Mengelberg buigt

Alles juicht

Mengelberg inspecteert en observeert

Voor hij dirigeert

Terwijl Ma nog wat Crepe lanceert

Het wordt stil

Stil

Muziek

Door het publiek vaart een trilling

En een rilling

Ma neemt een houding aan

Die haar goed moet staan

De kwartjesroman heeft zich verwrongen

Tot nonchalante gratie

En lijkt een jeugdcreatie

Van Kees van Dongen

Pa zit stil

Door Ma's volume verdoofd

Blank glanst zijn blote hoofd

Like the moon over the hill

Koper

Koper

Als een juichende fanfare

Door der eeuwen ruimte dondert

Koper

Pa schrikt van dat reine klare

Koper en kijkt dwaas verwonderd

Ma krijgt cherubijn-allures

En de dochter bijtcoupures

In de karmozijnen randen

Van haar nagels. Vaders handen

Tasten naar 't notitieboekje

Ma zegt bits: "Zit stil - wat zoek je"

Pa zegt niets, laat Ma poseren

En zit stiekem te noteren

Dat hij koper moet verkopen

Voor de beurs terug gaat lopen

Snaren

Of een beving komt gevaren

Door onzichtb're lenteblaren

Zweeft de symphoniemuziek

Over 't ademloos publiek

Een zucht komt uit het Crepe Georgette

Wat Pa tot overpeinzen zet

Of het van de muziek kan zijn

Ofwel van een korsetbalein

De zucht klonk chic

Dus: de muziek

De dochter verandert van pose

Want ze flirt quelque chose

Met die heer met dat kneveltje

Onder z'n geveltje

Houtblazers

Klaar en zuiver

Houtblazers

Door de kenners vaart een huiver

Ma weet hoe het hoort

Pa pulkt aan zijn boord

De dochter etaleert zich als roman van een stuiver

In de uitverkoop

Ze kijkt steeds aanhaliger

Snorwaarts als Columbus zaliger

Naar Kaap de Goede Hoop

Koper

Koper

Klaar en luid

En dan

Uit

Stilte

Dan dondert luid

En fel spontaan

Applaus

En Ma gaat staan

De dochter produceert een traan

Pa is er ook

Voeten schuif'len naar de vestibule

Ma zweeft op de grens van het ridicule

De dochter nog als een somnambule

In trance, vervolgt het hoofdstuk chance

Pa chauffeert, Ma mediteert

De stuiversroman met een sigaret in haar snuitje

Gluurt door het achterruitje naar haar nieuwe keus

Met die vlek onder zijn neus

Thuis

Crepe Georgette-geruis

Ma vangt aan:

M'n japon heeft 't geweldig gedaan

Ik was de clou

En hoe

De mensen waren weg

Een sensatie zeg

O, wat heb ik genoten

Die japon zit ook als gegoten

En wat applaudisseerde het publiek

Maar die japon is dan ook zo chic

Ik ben finaal van de kook

En Mengelberg was er ook!