Lia Dorana - gorkum lyrics

rate me

<b>gorkum</b> by <i>Lia Dorana</i><br />Regen op Gorkum

Wolken grauw tot zwart

Grijs boven Gorkum

Wolken in mijn hart

Het was een dag als deze keer

Een jaar geleden is 't alweer

De stad was vaal en zonder zon

Ik stond verlaten aan 't station

Gorkum was voor mij een vreemde stad

Nooit eerder kruiste ik dat pad

Dat ik daar nu zo eenmaam stond

Kwam door een briefje dat ik vond

'Mevrouw er wordt op u gewacht

Op Loevesteinlaan, nummer acht

Maak voort mevrouw, zijn einde doemt

Hij heeft heel zwak uw naam genoemd"

Na jaren eindelijk zwervensmoe

Gaf nu zijn geest dus haast de geest

En ik, ik reisde naar hem toe

Zijn kreunen kreunde door mijn geest

Sinds hij van mij vertrokken was

Had ik nog vaak aan hem gedacht

Die vagebond, die wildebras

Nu was hij terug, nog onverwacht

Op Loevesteinlaan, nummer acht

Werd ik te laat, te laat verwacht

Nog altijd ziet mijn geestesoog

Die kleine kamer zolderhoog

Vier mannen, zwijgend bij elkaar

Ze stonden op: daar heb je haar

Het licht was kil, het licht was blak

Ze waren in hun kerkepak

Ik heb geen enkele vraag gesteld

Alleen mijn ogen zochten raad

Ze keken, zwijgend en gekweld

Toen wist ik het: ik was te laat

Toch was ik waar ik werd verwacht

Op Loevesteinlaan, nummer acht

Maar terugzien heeft hij mij nooit

Zijn tros was toen al losgegooid

Ziezo, nu kent u mijn verhaal

Eens ging hij vluchtend aan de haal

En toen hij mij nog eenmaal zocht

Was dat vlak voor zijn laatste tocht

Hij wou zich op z'n laatste dag

Wat warmen aan mijn meisjeslach

Maar hij stierf een paar uur te gauw

Zonder: 'vaarwel, ik hou van jou'

Laat hem nu in het zerkenperk

Bij rozen, buxus, blanke berk

Rust vinden voor de eeuwigheid

Daar heb ik hem een graf bereid

Mijn vader, mijn vader

(c) Tekst: J. Plugers, Muziek: C. van der Palm