Leon Lutterman - 'n smartlap lyrics

rate me

<b>'n smartlap</b> by <i>Leon Lutterman</i><br />Hij was un moderene man en zun vrauw was ook zoiets

ze hadde mekoar in de trein leren kenne

hij zat tegeover hoar en ze keke noar mekoar

en ze dachte woar sou ik die nou van kenne

hij toonde sich un echte man want hij stootte hoar es an

sij zei bits: "wat mot het wese ?"

Moar hij dee heel gewoon, zei op un zagte toon

"mevrauw, mag ik die ViVa effe lese ?"

En zo is het dan gekome, want un dag in april

hebbe zij mekoar het jawoord gecheve

iedereen is dur geweest, 't was een heel biesonder feest

en menig gast die is durin gebleve

Hij brocht hur noar de swuite en lei dur op ut bed

sij zei weer: "wat mot het wese ?"

Hij dee de deur op slot en zei: "ut hoogste genot

is dat we samen nou de ViVa kenne lese !"

Moar ut huwelijk da bleef goed, in voor en tegenspoed

na een joar hadde zij al een koter

die sprong vroluk in het rond, lei zo hier en daar wat stront

maar och, kleine meissies worde groter

eerst een tiener, dan een twen, en daarna volwassen vrauw

het ergste dat viel te vrese

want toen se vier was zei sij, al opgelucht en blij:

"moa, ik ken de ViVa al lese !"

Moar de joaren ginge snel, Piet de Dood trok aan de bel

hij was de eerste die eran most gelove

ook al had 'ie dan geen cent, hij schreef in zun testament

"ik zal ze de groete doen daarbove"

‘t graf werd dichtgeleid, ‘t was een mooie plechtigheid

daar stonden zijn weduwe en wese

loop het kerkhof uns af, der stoat eregens op un graf

"hier ken ik de ViVa rustig lese ..."

(c) Tekst & muziek: Leon Lutterman