Kees Pruis - Kindjes laatste wens lyrics

rate me

<b>Kindjes laatste wens</b> by <i>Kees Pruis</i><br />Je zult verwonderd zijn als j' in dit schrijven

Het handschrift van je vroeg're vrouw herkent

't Is nu zes jaar na d'uitgesproken scheiding

Je bent natuurlijk aan mijn schrift ontwend

Ik schrijf niet voor mijzelve

Ik doe een plicht als moeder en als mens

Als 'k je nog eens aan mijn bestaan herinner

Vervul 'k ons beider kind zijn laatste wens

Zo is 't gebeurd: hij is uit school gekomen

En klaagde: "Ma, 'k heb hoofdpijn, 'k ben zo moe!"

'k Was ongerust, hij was nooit sterk, dat weet je

En 'k bracht hem daad'lijk naar z'n bedje toe

'k Heb wekenlang de dood z'n prooi bestreden

En handenwringend voor mijn kind gestaan

'k Heb meer dan ik verdragen kon geleden

Helaas! Hij is toch van mij heengegaan

Hij kon zo dikwijls droevig zitten peinzen

Wanneer de jongens uit dezelfde klas

Hen zoveel liefs vertelden van hun vaders

Hij vroeg mij dan waar of zijn vader was

'k Heb jouwentwil dan altijd maar gelogen

Hem zeggen dat jij slecht was vond ik wreed

Ik schaamde mij dan voor mijn eigen jongen

En zei hem dat jij verre reizen deed

Als ik hem van z'n vader moest vertellen

Heb ik, al deed ik dan mijzelf geweld

Om niet te doden 't kind z'n mooi' illusies

Jou als een brave vader voorgesteld

Zo hield ie dus z'n mooi' herinneringen

En op z'n sterfbed vroeg mijn kleine schat

Of ik je in een lange brief wou schrijven

Dat hij je altijd zo heeft liefgehad

Hij zei me nog dat hij voor jou zou bidden

Wanneer hij kwam bij Onze Lieve Heer

Toen heeft ie zacht je naam nog uitgesproken

Toen nog een kus, en 't kindje was niet meer

Ik stuur je hierbij nog z'n laatste portretje

En nog een lokje van z'n blonde haar

Ik deed m'n plicht en heb 'k je leed berokkend

't Was toch ons kind, vergeef het mij dan maar