Katastroof - nostalgie lyrics

rate me

<b>nostalgie</b> by <i>Katastroof</i><br />beminde parochianen,

het geloof dat is aan't tanen

't is verdoemme toch geen werk,

ikke alleen hier in de kerk

niemand komt er in ons midden

nog voor onzen heer staan bidden

hij is kwaad en hij vloekt van deeg,

den offerblok is constant leeg

ging er vruger iemand sterven,

dan stoenge kik al kleer voor 't erven

hunnen hof en wat er stond,

wier terstond kerkegrond

vruger waren 't allemaal snullen,

konne kik m'n zakken vullen

in de naam van 't vatikaan

ne keer per week naar d'hoeren gaan

golle kunt hier schoontjes praten,

ik mutte kik de vrouwkes laten

maar 'k zenne kik toch ook ne vent

die de deugd des vlezes kent

laat ons nu te samen bidden

voor ons va, Jean-Paul den twidde

hij bleef zijn gevoelens baas,

maar hee nu een versteende blaas

't is me nogal wa gescheten

niemand wilt van god nog weten

as da zo nog voort bleft gaan

kanne kik aan den dop gaan staan

'k staan te branden van verlangen

oem mijn kleed aan de kapstok 't hangen

en in politiek te gaan,

daar verdiende nog wat aan