Jean-louis Pisuisse - poezie en proza in de thee lyrics

rate me

<b>poezie en proza in de thee</b> by <i>Jean-louis Pisuisse</i><br />"Langs de Papadaanhelling vlieden langzaam regenwolken, grauwe donkere

regenwolken, strelende de groene bergwand, 'lijk bij 't blije minnekozen

tedere gelieven vlijen hoofd aan hoofd en wang aan wang. Sarina staat thee

te plukken. Helder kleurt haar rank figuurtje tussen de teer groene

struikjes, buigend, rekkend weder, guitig 't helle blauw van 't baadje,

tegen 't bruin van 't bloter borstje, dat maar even, schuchter even,

welving van heur maagdeboezem toont in 't soepel dun katoentje. Nijver

plukt ze blad bij blaadje van de tankalan, de volle kopstruik, die bij 't

vingerstrelen heim'lijk lijkt te weelderillen. Ziet, de kleine handjes

buigen gracelijk de twijgjes weg, die spelend vast hun blaadjes houden, zo

dat bij het feller rukken munten aan Sarina's geulang rink'len om haar

slanke polsjes. En, als ze het schuchter tink'len hoort van het vergulde

koper, heft ze plots'ling hoger 't lichaam uit de regelmaat'ge rijen van de

boompjes, schut ze d'ogen met heur donkerrode slendang, tuurt en tuurt ze,

naar waar ginder, Doeroek Assi, poot'ge Soenda, patjal heft en patjal

neerslaat bij 't bewerken van zijn sawah... Doeroek Assi, die de geulang,

de zwaar koper gouden armring voor haar kocht op Slamattan... Ziet, de zon

schijnt op 't ijzer van z'n patjol, dat 't 'n bijl lijkt, toverbijl van

enkel zilver! Hoei! Hoe ranselt hij de sawah! 't Water spettert tot z'n

schouders, doet zijn borst en lenden glimmen... Mooi en sterk is Doeroek

Assi! Mooi en sterk en in zijn armen moet het zalig zijn, te rusten...

Sarina glimlacht en zucht. En ze buigt zich weer tot plukken, ijveriger dan

zo even... Want met elke handvol theeblad, die ze neerwerpt in haar mandje,

vordert zij aan haar Geluk: komt de Blijde Dag haar nader... Sarina plukt

voor haar bruidschat

En die thee die drinkt m'n Tante, die niet wagen zou

Holland te laten varen voor den Oost

Ja, die thee is voor m'n Tante

In haar zure lamoyante ouwevrijsterslevenstroost

Als m'n Tante uit haar maagd'lijk

Ledikant is opgestaan

Trekt zij eerst haar negligeetje

Over haar geraamte aan

Met haar facie ongewassen

Elke krul 'n papillot

Gaat ze dan met Duncan-passen

Linea recta naar de pot

Naar de theepot, welbegrepen

Waar van gisteravond laat

Nog 'n restje vierde treksel

Op Verkades nachtlicht staat

En m'n Tante slurpt 'n koppie

En dat doet m'n Tante goed

Beter dan 't z'n eerste proppie

'n Gewoontedrinker doet

Dan gaat Tante zich verkleden

Nel, de poes, loopt met haar mee

Dan gaat Tante naar beneden

En daar drinkt m'n Tante thee

Bij haar boot'ram met 'n sneetje

Zoete koek er bovenop

Drinkt m'n Tante dan haar theetje

Derde, vierde en vijfde kop

Later, bij het koppieswassen

Schenkt m'n Tante nog eens bij

"Al die thee maar weg te gooien

Is verkwisterij", zeit zij

Als de thee is afgeschonken

En geen kleur of geur meer het

Dan gebruikt ze nog de blaren

Voor 't borst'len van 't karpet

Even moet de thee van tafel

Want de koffie komt eran

Grootpapa komt uit z'n kamer

Die geen thee verdragen kan

Maar des middags, zo na drieen

Gaten stoppend in Opa's sok

Drinkt ze thee - poes op d'r knieen

En dat noemt ze 'r 'fijveklok'

En des avonds, na het eten

Nauw'lijks is de tafel 'schoon'

Is mijn Tante neergezeten

Achter 't theeblad op haar troon

En dan komen de vriendinnen

Lieve Truus en lieve Kee

Een voor een de kamer binnen

Drinken met m'n Tante thee

En de thee, die met haar geuren

't Ouwevrijstershart verrukt

't Is de thee, die door Sarina

Voor haar bruidschat werd geplukt