Jan De Wilde - Moeder lyrics

rate me

<b>Moeder</b> by <i>Jan De Wilde</i><br />Mijn moederken, ik kan het niet verkroppen

Dat gij gekromd, verdroogd zijt en versleten

Zoals een pop waarin een hart zou kloppen

Door 't volk bij 't heengaan in een huis vergeten

Ik zie uw knoken door uw kaken steken

En diep uw ogen in het hoofd gedrongen

En ik ben gans ontroerd en kan niet spreken

Wanneer gij zegt: "Kom, zit aan tafel jongen"

Ik hoor u 's avonds aan de muren vragen

Of gij de vensters wel hebt toegesloten

Gij kunt den mist niet uit uw hersens jagen

Uw lied is uit, gij kreunt de laatste noten

Daar in de verte wordt een put gegraven

Ik hoor zo goed het ploffen van de kluiten

En achter 't huis zie ik een schimme draven:

Hij staat waarachtig reeds op haar te fluiten

Tekst: Willem Elschot

Kom in, mijnheer, ik stel u voor aan moeder

Vrees niet, kindlief, al heeft hij naakte benen:

Hij is een vriend, een goede vriend, een broeder:

Hij is niet ruw, hij wandelt op de tenen

Tot weerziens dan. Ik kom vannacht of morgen

Gij kunt gerust een onze-vader lezen

En zet uw muts wat recht. Hij zal wel zorgen

Dat gij geen kou vat en tevree zult wezen