Zjef Vanuytsel - tussen antwerpen en rotterdam lyrics

rate me

Tussen Antwerpen en Rotterdamop de snelweg naar het verre noorden

met de regen op mijn ruit

en de radio halfzacht

rij ik op het rimte van guitaarakkoorden

De motor van mijn ouwe rammelbak

doet al kreeg hij plots zilveren vleugels

ik ben de woeste rijder

en met een vaste hand

trotseer ik het gevaar met strakke teugels

Tussen Antwerpen en Rotterdam

na middernacht en bij het ochtendgloren

ben ik als een god, maar dan

volkomen onverwacht

voel ik me in mezelf toch wat verloren

Terwijl de regen op mijn ruiten spat

ik door de velden raas, zo onbezonnen

lijk ik wel ongenaakbaar

maar op dit stille uur

ontwaakt in mij al vlug de kleine jongen

Dan denk ik vaak aan jou

jij, die ik achterliet

en die misschien nu ginder op me wacht

dan weet ik o zo goed

hoe hulpeloos ik ben

en dat ik jou toch niet meer missen kan

Tussen Antwerpen en Rotterdam

op de snelweg naar het verre noorden

met de regen op mijn ruit

en de radio halfzacht

hoor ik in mij deze guitaarakkoorden

Terwijl ik aan jou dnek

jij, die ik achterliet

en die misschien nu ginder op me wacht

wil ik jou behoeden

met dit simpel lied

en zeggen dat ik jou niet missen kan