Zangeres Zonder Naam

Zangeres Zonder Naam - Nummer 108 lyrics

rate me

In 't dorpje in 't mijnland

hadden zij 'n schamel brood

Dag'lijks ging men kolen delven

in de schaduw van de dood

Samen hadden zij 'n jongen

met veel zorgen groot gebracht

En voor 't eerst zou hij met z'n vader

meegaan in de donkere schacht

Moeder maakte hem 'n werkpak

om mee in de mijn te gaan

Af en toe viel op haar naaiwerk

plotseling 'n grote traan

Want haar jongen was er trots op

dat hij mee mocht in de schacht

Maar zij dacht aan ongelukken

't was ook alles wat ze had

En op zek're morgen ging hij

met z'n vader naar de mijn

Fier omdat hij nu een man was

en voor thuis 'n steun kon zijn

En ze gaven hem 'n mijnland

en 'n nummer: honderd acht

En toen werd hij met de and'ren

diep de aarde ingebracht

Zwijgend zwoegen harde werkers

zwetend met gekromde rug

Eerst 'n knal en toen een noodkreet:

"Naar de hoofdschacht, red je vlug"

Toen ze vluchtend voor 't mijngas

boven kwamen in de schacht

Bleek 't dat men iemand miste

't was nummer 108

'n Brigade zwarte helden

daalde met de lift weer af

Worstelend of 't duister mijnbeeld

hun 't offer weder gaf

In 'n afgelegen hoekje

op de bodem van de schacht

Waar hij nog was heengedoken

vond men nummer 108

Stil werkt nu 'n grijze vader

in de mijnen vol verdriet

Peinzend waarom 't kind moest sterven

en de dood hém blijven liet

Thuis zit 'n bedroefde moeder

Af en toe streelt zij soms zacht

't eerste werkpak van haar jongen

met het nummer 108

Get this song at:  amazon.com  sheetmusicplus.com

Share your thoughts

0 Comments found