Yusuf Hayaloglu - Topal Sevda lyrics
rate meDün sahilde karsilastik
Biran gözüm isirdi, sonra birden tanidim
Düsmemek için zor tuttum kendimi
Bacaklarim titredi, bir agaca yaslandim
Yirtilan bir mektup gibi
Sisli hatiralarin gerisinden bakiyordu
Eski bir sevdanin durulmamis nehirleri
Çirpinarak yüregime akiyordu
Hatirladigim bir sonbahar günüydü
Karsimizdaki yeni eve tasindilar
Bütün gün bakisip duruyorduk
Gözleri sanki birer kursundular
O zamanlar ben, zipkin gibi bir çocuktum;
Liseye yeni baslamistim
Onun saçlarini geriye savurup
Çapkinca gülümsemesinden hoslanmistim
Ne zaman cama çiksam, karsi balkonda
Itirli bir çiçek gibi tütüyordu
Ne zaman bulusalim desem, olmaz diyordu
Mektuplasmak ona yetiyordu
Bir temmuz aksamiydi, unutmam
Yazlik sinema daha yeni dagilmisti;
Bahçe kapisinda sikistirip öpmüstüm
Içeri kaçip saatlerce aglamisti
Sonralari çok kanustuk, gezdik
Bazen aglasip bazen gülüstük
Çilgin gibiydik, her firsatta bulustuk
Uluorta öpüstük, herkesin diline düstük
Ailesi bas edemedi, mersin deki halasina gönderdi
Hiç arayip sormadim
Ben osiralar devrimci oldum
Mahalleden ayrilip yillarca evede ugramadim
Dünyam degismisti artik
Memleketin gidisatini hiçmi hiç begenmiyordum
Forumlara, yürüyüslere katiliyor
Durmadan siir okuyup, ajitasyon çekiyordum
Ah o gençlik rüzgari ah
Ezilen insanlari tek basima kurtaracagmi sandim
Anarsik bir eylem sirasinda
Seken kursunlarla bacagimdan yaralandim
Ameliyatin ardindan yillarca yattim içerde
Dosyam bir hayli kabarmisti
Beni o nemli koguslarda
Vefakar anamdan baska hiç kimse aramamisti
Içerden çikinca onu sordum
Bir astsubayla evlenip buradan gitmisti
Oysa kibrit agusuyla koluma dagladigim
Ismi hala silinmemisti
Hayat devam ediyordu
Içkiye vurmustum, unutmayi denyordum
Pencerenin önünde, kuruyan bir çiçek gibi
Günden güne tükeniyordum
Anam çökmüstü artik, ölmeden mürüvvet istiyordu
Bazan oturup dertlesirdik
Kimsesiz bir kadin varmis, körmüs, olur demis
Bende fazla uzatmadim, evlendik
Geçmise ait ne varsa; mektuptu, resimdi
Bir bir ayirip yaktim ateste
Nasil gittigini sorarsaniz, ne bileyim
Kör-topal gidiyor iste
Ne varki, o hirçin saçlari hepyüzüme savruluyor
Balkona her baktigimda
Pismanlik, bir eski yara gibi
Hala kimildayip duruyor onu hatirladigimda
Biiyorum, onunla olsaydim
Böyle kavga edip durmazdim yüregimle
Biliyorum, bu sevdayi ben yiktim
Ben öldürdüm bu hoyrat ellerimle
Dün sahilde karsilastik
Bir an bos bulundum, sendeler gibi oldum
Öyle bir bakti ki, ben o gözlerde
Bir ömrün bütün acilarini buldum
Bir seyler söylemek ister gibiydi
Basini egip, gitti çocuklarinin yanina
Nedendir bilmiyorum, fakat
Gimek istemedi sanki, kocasinin koluna
Ardindan kosup durduramadim, ona soramadim
Öylece dona kaldim
Çünkü o anarsik eylemden beri
Ben artik deynekli bir topaldim