Wim De Craene - sara lyrics

rate me

Daar heb je het stukje, de zigeunermeid,

De éne echte parel in de harde strijd

Sara met de heupen, draaiend als een tol

Sara met je borstjes, je brengt mijn hoofd op hol.

Sara, als ik vragen mag, blijf heel dicht bij mij,

Je bent het zachtste bed in deze woestenij.

Sara, oh, Sara

Moeders oude handen heb ik lang niet meer zien beven,

Er is het huis, er is de tuin, er bloeien bloemen in de tuin,

Het is er rustig, Sara, heel rustig, Sara, om te leven.

Sara, de kroeg hier, is niet altijd mild

Ik weet hoe dat de borrel het woeste lichaam stilt

Het vallen en het opstaan, het braken in de morgen

Wie is er nog nuchter, wie zal er voor me zorgen.

Ik ken de kroeg, de vuile, vieze mannen,

De wijven met hun dom gepraat en met hun duizend plannen

Sara, oh, Sara

Moeders oude handen heb ik lang niet meer zien beven,

Er is het huis, er is de tuin, er bloeien bloemen in de tuin,

Het is er rustig, Sara, heel rustig, Sara, om te leven.

De stad is overvol met schooiers en kornuiten,

Ik ken ze allemaal, ze breken eigen ruiten

Ik ken er Geile Jean, ik ken er Lichte Lilly,

Hugo met een anders vrouw, de wulpse rosse Sally.

Ik ken zij, die zich dagelijks aan de bron der liefde laven,

Maar ik vrees dat geen van allen rustig wordt begraven, Sarah.

Sara, oh, Sara

Moeders oude handen heb ik lang niet meer zien beven,

Er is het huis, er is de tuin, er bloeien bloemen in de tuin,

Het is er rustig, Sara, heel rustig, Sara, om te leven.