Willy Alberti - de troubadour lyrics

rate me

Eens door de straten van Milano ging een jongen

Die al zo dikwijls mooie liedjes had gezongen

Dat was zijn werk, hij zong altijd in zon en regen

Had nooit verdriet, zong blij zijn lied, hij was tevree

Als een echte troubadour

Speelde hij op zijn gitaar

Zong een liedje van l'amour

Kwam hij in de straat bij haar

Dan wachtte hij vol ongeduld

Of zij misschien weer langs zou komen

't Mooiste meisje van de stad

Dat hij in stilte zo aanbad

En als de mensen bleven staan

Al luisterend naar zijn liedjes

Keek hij verlangend naar haar uit

Zag in z'n dromen haar als z'n bruid

Als een echte troubadour

Speelde hij op zijn gitaar

Zong een liedje van l'amour

Kwam hij in de straat bij haar

Op zekere dag stond hij weer zingend voor haar woning

En dacht: al krijg ik maar een glimlach voor beloning

Hij wachtte lang en had de allerstoutste dromen

Als zij maar wou ja zeggen zou werd hij z'n vrouw

Als een echte troubadour

Speelde hij op zijn gitaar

Zong een liedje van l'amour

Kwam hij in de straat bij haar

Opeens kwam bij het huis een stralend

bruidspaar thuis en hij herkende

't Mooiste meisje van de stad

Al z'n hoop was in rook vervlogen

Dat hij in stilte zo aanbad

Zijn droom was uit, 't geluk brak stuk

Al z'n hoop was in rook vervlogen

En langs zijn wangen liep een traan

Hij ging zijn weg alleen voortaan

Speelde hij op zijn gitaar

Zong een liedje van l'amour

Kwam hij in de straat bij haar

Vraag niet waar is de troubadour, niemand weet waar

Hij zong zijn liedjes voor de laatste keer voor haar

Tekst: Truus Koopmans, Muziek: G. Fanciulli