Wannes Van De Velde - ik sta met mijne rug naar 't land lyrics

rate me

ik sta met mijne rug naar 't land

de zee hoor ik vertellen

van wolken 'lijk 'ne gouwen brand

de gletsjer, licht 'lijk diamant

en meeuwen niet te tellen

maar al die zuiverheid ten spijt

die schoonheid uit mijn dromen

kan ik er toch niet neven zien

dat heel de kust al lang verging

tesamen met de stromen

ik lig te rusten in het mos

en 'k hoor de bomen zingen

over de zomer in het bos

en van den herfst rood en ros

en winterschemeringen

maar al die wonderen ten spijt

die fierheid van de bomen

kan ik er toch niet boven staan

dat bossen woordeloos vergaan

't is niet meer te betomen

op wandel in de metropole

geniet ik van de klanken

van de beweging en de lol

het bruisend leven, overvol

en 'k let niet op de stanken

maar al die dynamiek ten spijt

het jachten van die bendes

blijft het me bijten 'lijk een luis

dat steden kruimelen tot gruis

of namen in legendes

'k wil niet meer wijzen op de pijn

van deez' vermoeide tijden

't zou boter aan de galg zijn

en hier staan preken voor de schijn

wil ik het liefst vermijden

maar alle bitterheid ten spijt

en alle bange vragen

grif ik hier zonder veel lawijt

een simpel teken in den tijd

vandaag en alle dagen

(c) Wannes van de Velde