Pater Moeskroen - de duivel en god lyrics

rate me

<b>de duivel en god</b> by <i>Pater Moeskroen</i><br />Toen de duivel en God nog eenzaam waren

Schiepen zij de mens als tijdverdrijf

Ze zaten elkaar toen al in de haren

Zo werden wij een mix van allebei

Ze hadden allebei de drang zich te bewijzen

God zei: Liefde wint het van de haat

Wat de duivel vulde met afgrijzen

Dus hij zei: geloof dat maar

Straks is het te laat!

In beginne dacht God: Ik ga het winnen

Liefde maakt er nieuwe mensen bij

Maar de duivel liep ook lekker binnen

Hele volkeren vergingen met de tijd

En als de duivel en God elkaar dan zagen

Zwegen zij elkander altijd dood

De duivel vond het te attent om iets te vragen

En God, ach, die voelde zich te groot

Het was aandoenlijk

Om te zien hoe ze daar zaten

Op die berg die het uitzicht

Op de aarde bood

Tussen de hemel en de hel

Zonder te praten

Want liefde en haat geef je niet bloot

En naarmate de jaren stil verstreken

Kwamen er steeds minder mensen bij

"Is er nog wel liefde, nu kinderen ontbreken?"

God was de tel volledig kwijt

Gelukkig voor hem was ook de duivel in nood

Steeds meer mensen bleven langer leven

Ze vochten nu met woorden en gingen minder dood

Zo moest dus ook de duivel wat toegeven

En de mensen geloofden geen van beiden

Die wisten best: haat komt uit passie voort

Geen God, geen duivel mag de mens bevrijden

Als liefde zelf een wapen wordt

God die was des duivels: Wat denken de mensen wel?

De duivel zei: 't Is Godsgeklaagd!

We gaan hier weg en snel!

Ze zijn nooit teruggekomen op die berg

Ze stelpen nu elkaars verdriet

En de mensen vinden dat niet erg

Ach, ze merkten het eigenlijk niet...