Nuhr - Mestlied lyrics

rate me

<b>Mestlied</b> by <i>NUHR</i><br />Het zijn de tranen die niet komen

Omdat niemand ze mag zien

De stank van schuld en denken

Dat je het verdient

Het zijn de handen van je vader

Die je bijna vergat

Die je plotseling weer voelde

Toen je vriendje aan je zat

Het is de tumor in je kop

Een doodgeboren kind

Verslaving aan het denken

Wat een ander van je vindt

Het is afgewezen worden

Door een moeder die te groot is

Het is niks meer kunnen zeggen

Omdat iemand plotseling dood is

Het is een berg verdrongen afval

Van wat je niet meer wilt weten

Je eigen mesthoop

De hoop om te vergeten

Je bent de luchtverfrisser

Van je eigen berg stront

Je bent alleen de pleister

Op je eigen wond

Als ik verschrikkelijk kwaad ben

Dan is dat niet eens de helft

Want het broeit, het stinkt en het rot

Als ik verschrikkelijk kwaad ben

Dan is dat niet eens de helft

Want het broeit, het stinkt en het rot

In de beerput van mezelf