Marianne Weber - klanken van verdriet lyrics

rate me

<b>klanken van verdriet</b> by <i>Marianne Weber</i><br />Eenzaam en verlaten

Loop bij door de stille stad

Denkend aan la mama

Die hij zo heeft lief gehad

Speelt zijn melodietjes

Uit z’n ogen rolt én traan

De pijn sinds hij van huis… is weggegaan

Denkend aan zijn moeder

Kijkt hij ’s nachts nog vaak omhoog

Voelt zo’n spijt van binnen

Omdat hij vaak tegen haar loog

Kan nu niet meer zeggen

’t was m’n allergrootste fout

speelt op z’n viool

omdat hij zoveel van haar houdt

denkend aan z’n moeder

die hij zomaar achterliet

speelt hij nu de klanken… van verdriet

nog hoort hij de liedjes

die la mama voor hem zon

hij laat ze nu horen

iedereen kijkt even om

mensen staan te luist’ren

als hij speelt…hier in de kou

zegt hij: “mama, deze is voor jou”

Denkend aan zijn moeder

Kijkt hij ’s nachts nog vaak omhoog

Voelt zo’n spijt van binnen

Omdat hij vaak tegen haar loog

Kan nu niet meer zeggen

’t was m’n allergrootste fout

speelt op z’n viool

omdat hij zoveel van haar houdt

denkend aan z’n moeder

die hij zomaar achterliet

speelt hij nu de klanken… van verdriet