Liselore Gerritsen - Maart lyrics

rate me

<b>Maart</b> by <i>Liselore Gerritsen</i><br />Verlangen naar voorjaar

Een heel klein beetje groen aan vroege struiken

Verdwaalde lammetjes

Regen en natte sneeuw

De wind snijdt

Er wordt veel gestorven

De houten wagen met de twee trekpaarden staat startklaar

Grootmoeders en grootvaders houden het voor gezien

Het zijn hun sterftijden

Het vroege voorjaar en het najaar

Overgangstijden waar ze net niet doorheen komen

Het drama om deze doden is klein

Er wordt weinig gehuild

De kisten zijn van eenvoudig hout

Net als de pasgeboren kinderen worden de doden bekeken

Bewonderd in hun witte doodshemd met hun opgebonden kin

Stram en onverschillig liggen ze daar

Het zit erop

De kamer is schemerig door bijna dichte luiken

Buren maken het sterfhuis schoon

Ze zetten koffie en gaan rond met koek

De naaste familie zit op rechte stoelen en ontvangt zonder te spreken

Nieuwe bezoekers bekijken om beurten de dode

Terug uit de sterfkamer nemen ze zwijgend plaats in de kring

Drinken hun koffie en eten hun koek

De stilte is niet beklemmend

Ieder herdenkt zijn eigen doden

De doden zwijgen, dus is er niets te zeggen

Af en toe wordt er geglimlacht om een kind dat de stilte doorbreekt

Soms zijn er dan ineens tranen die haastig worden weggeveegd, met kleine

witte zakdoeken

De mannen sluiten de kist in het bijzijn van de vrouwen

Schuifelend dragen ze hem naar de kar met de trekpaarden, die klaarstaat

voor het huis

De weg naar het kerkhof is de meesten vertrouwd

Rechtsaf de dorpsstraat in, dan weer linksaf langs de schilder en tussen

de boerderijen door

Een zwarte rups kronkelt door nog kale velden

Dof en bijna ritmisch zijn de zondagse schoenen

De zwaarste klok luidt

Op het kerkhof de vochtige aarde van het verse gat

Langs dikke touwen schuurt de kist omlaag

Het duurt lang, dat zakken

Gemurmel van gebeden

De zon die even doorkomt. Een enkele vogel. Stof tot stof

Op de terugweg is de stoet een stuk sneller. Vluchtend voor de dood gaat

de pas erin

Toen boer Harmsen werd weggebracht reden de kinderen mee op de kar

Ze mochten ook altijd bij hem op de tractor. Ze zaten om de kist heen

Zijn kleinzoon er zelfs bovenop

Dat had hij zo gewild