Liselore Gerritsen - Je verste reis lyrics

rate me

<b>Je verste reis</b> by <i>Liselore Gerritsen</i><br />Je gaat van huis, maar waar je heen moet is veel verder dan ze zeggen.

Ontdek je dat het verder is dan ze proberen uit te leggen in boeken,

bijbels, therapieen, ontdek je dat filosofieen vaak niet verder gaan dan

Amsterdam, zolang Amsterdam tenminste onbereikbaar is

Ontdek je dat het verder is dan alles waar je naar verlangt

Als daar zijn

De grote liefde, veil'ge havens, witte tanden, zijden blouses, stil geluk,

grazige beloofde landen, nieuwe haring en ontwapening, een russisch eitje,

nooit meer bang, een hand die je heel stevig vast houdt maar ook kan

strelen langs je wang

Ontdek je als dat eenmaal waar is, als dat eindelijk allemaal daar is, wat

blijft er onvermurwbaar hangen

Goed antwoord, ja, geslaagd: het eeuwige verlangen naar verderop en meer

blijft hangen

Ontdek je dat het verder is dan alles wat je had gedacht, ontdek je dat

het verder is dan alles wat je had verwacht als antwoord

Zo ontdek je nog eens wat

Nieuwe wending, nieuw proberen. Niets meer willen, af gaan leren. Niet

meer scheppen, lichter worden. Elk kledingstuk is nog te zwaar. Als je een

stap vooruit wilt komen moeten ook de krullen uit je haar en de gedachten

uit je hoofd, en dat belachelijke doel waarvoor je wegging, je

verwachting, dat misleidende gevoel. Ontdek je dat je beter niets kunt

verwachten, niets kunt hopen: vogels vliegen om te vliegen, kinderen lopen

om te lopen

Wat je kwijt raakt is je winst, dus het beste dat je had: laat maar vallen

langs de weg, 'Dat was dat' wordt je lijfspreuk. Progressie. Want je begint

je goed te voelen. Niets komt er meer zo erg op aan. Je ziet alleen nog,

leeft alleen met wat je langs de weg ziet staan

Ontdek je: alles is ontmoeting. Dag boom, dag steen, dag kind, dag koren

Ontdek je: alles is begroeting. Dag meneer, dag Liselore

Zo ontmoet je nog eens iemand

Jaren zijn ineens seconden en een seconde is een jaar. Weet je dat een

vogel dan z'n nest gaat bouwen in je haar? Weet je dat de bloemen dan gaan

bloeien in je hand en dat je adem alles wegblaast wat je begrijpt met je

verstand? Dat het dan niet uitmaakt waar je heengaat, wie je bent? Omdat

je niets meer wilt begrijpen is alles je bekend. Zo gebeurt er nog eens

wat

En in de naam van Jezus Christus, vader, zoon en heil'ge geest, van de

zoete maagd Maria, Boeddha, Brahman, Krisna, Soni, en wat er al zo meer

aan heiligs onbegrijpelijks is geweest, loop je door met open mond, loop

je verder zonder vragen, je laat geen spoor na op de grond, je wordt

gedragen door de dagen. Hoe is het mogelijk

En op een nacht kijk je naar boven: Dag wolken, sterren, hemel, maan

Maar het komt je zo bekend voor. Van hier ben je op weg gegaan. Vanaf dit

punt ben je vertrokken. Ontdek je, van het begin af aan heb je gelopen in

een cirkel, ben je een cirkel rondgegaan. Nou zeg

Hoe vaak was je je bril niet kwijt? Je zoekt je helemaal kapot. Je zoekt

maar door en al die tijd, waar is je bril? Je hebt hem op

De verste reis naar het dichtsbije. Maar je moet het zelf maar weten.

Alleen een gek krijg je zo ver. Daar moet je mens voor heten