Liselore Gerritsen - Janna lyrics

rate me

<b>Janna</b> by <i>Liselore Gerritsen</i><br />Janna kon geen kinderen krijgen. Janna was onvolwaardig. Al was het Gods

wil:

Janna was niet wat ze wezen moest

Janna bad om een kind. Jaar in, jaar uit. Dat hielp dus niet

Haar man had het opgegeven. Haar, en zijn nageslacht

Hij sprak niet meer met haar. Het dorp beklaagde hem

Janna werd stiller en stiller. Ze sloot zich op in een zolderkamer en kwam

alleen nog beneden om het eten klaar te maken voor haar man, de knechten en

de meiden

Janna werd vreemd. Het dorp fluisterde

Op een dag is ze verdwenen. Er wordt gezocht in de hele omgeving

Ze vinden haar niet

Na een paar maanden neemt haar man een van de meiden 's nachts bij zich

Hij blijft dat doen, maar wat hij ook doet: zwanger wordt ze niet

Vanaf die tijd begint het in hem te zeuren, te druilen als de motregen:

"Janna, Janna, Janna"

Aan zwangere beesten gaat hij voorbij. Hij streelt de stam van

onvruchtbare bomen

Hij wordt vreemd. Het dorp fluistert

Na bijna een jaar, de middag van 24 december, ziet hij haar aankomen over

het lange rechte pad

Hij springt op uit zijn stoel, de deur uit, het pad af, haar tegemoet

Hij staat tegenover haar. Kijkt haar in de ogen

"Hier ben ik", zegt Janna

Hij wil haar tegen zich aandrukken maar zijn blik glijdt langs haar

lichaam

Hij ziet hoe ze haar handen om haar dikke gewelfde buik houdt

Met een arm om haar schouders neemt hij haar mee naar huis

Zonder een woord te zeggen gaat Janna aan het werk

Het kind kan iedere dag geboren worden

's Avonds zitten ze bijna uitdagend naast elkaar in de kerk. Zijn

rechterschouder tegen haar linker

Na de dienst passeren ze de gonzende groepjes die stil worden als ze

voorbijkomen

Thuis legt hij zijn handen op haar buik en lacht