Liesbeth List - Even eeuwig lyrics

rate me

<b>Even eeuwig</b> by <i>Liesbeth List</i><br />Ik weet dat ik een stofje ben dat meewaait met de winden

Nog kleiner dan een druppel water in de oceaan

Maar mijn handen zoeken door totdat ze houvast zullen vinden

En mijn voeten voelen naar een plek waar ik kan blijven staan

Ik weet niet wie mijn dagen telt, maar alles hier is vluchtig

De eindigheid regeert met harde handen mijn bestaan

En toch wil ik niet verdrinken in een eindeloze ruimte

Ik weiger in een zee van tijd onderuit te gaan

Oh, ik weet dat het voorbij is voordat ik knipper met mijn ogen

Maar ik kan toch niet geboren zijn om zinloos te vergaan

Ook al ben ik dan een bron die op den duur weer op zal drogen

Ik wil met beide benen midden in het leven staan

Het zonlicht kruipt voorzichtig door een kier in de gordijnen

Je doet je ogen open en kijkt me lachend aan

En ik voel me even eeuwig, want de liefde ligt hier bij me

En ik kijk met open ogen naar de zin van mijn bestaan