Karin Bloemen - geen kind meer lyrics

rate me

<b>geen kind meer</b> by <i>Karin Bloemen</i><br />Je leeft je eigen leven

wat zij er ook van vindt

je bent allang geen kind meer

al blijf je ook haar kind

je wilt erover praten

maar niet op haar manier

je zult haar best verdriet doen

maar niet voor je plezier

wat moet je nog met haar en met haar ouderlijk gezag

en dan opeens, dan is-ie er, die dag...

De dag waarop je moeder sterft

dat jij wordt losgelaten

en al haar eigenschappen erft

die jij zo in haar haatte

de scherpe tong, de bokkepruik

de zure schooljuffrouw

die zullen ze dan binnenkort

herkennen gaan in jou

en hoop'lijk ook de and're kant; de aardige, de zachte

maar of je die hebt meegeërft valt nog maar af te wachten

de dag waarna de rest een kwestie wordt van tijd en pijn

de dag waarna je nooit meer kind zult zijn

Wat al die jaren fout ging

komt dan niet meer terecht

en wat je nog wou zeggen

blijft eeuwig ongezegd

de machteloze frasen

van je genegenheid

en dat het niet haar schuld was

en ook dat het je spijt

de dingen die je lang niet zeggen kon en zeggen wou

en dan zo graag nog één keer zeggen zou

De dag waarop je moeder sterft

de dag die al je dagen

van dan af aan wat grijzer verft

al hou je niks te klagen

je hebt je goede vrienden nog

die staan je ook dichtbij

en als je soms een minnaar zoekt

dan staan ze in de rij

maar niemand zal meer weten hoe je met je pop kon spelen

en niemand zal nog ooit je vroegste vroeger met je delen

de dag waarna je nooit meer kwetsbaar wezen kunt en klein

de dag waarna je nooit meer kind zult zijn

(c) Jan Boerstoel / Marnix Busstra