Hans Dorrestijn - De Nijlpaardblues lyrics

rate me

<b>De Nijlpaardblues</b> by <i>Hans Dorrestijn</i><br />Toen ik haar ontmoette was ze nog volslank

Een beetje weldoorvoed en niet bepaald een platte plank

Haar armen waren mollig, haar kuiten waren klap.

Maar ik vond haar wel lollig en zeker niet onknap.

En ik zong voor Marloes, de stoeipoesblues. De stoeipoesblues.

Stoeipoes stoeipoes blues.

Het klimmen van de jaren, haar lichaam dijde uit.

Ze kreeg dijen als pilaren en een varkenssnuit.

Haar kop is opgezwollen tot-ie het varken overtrof

En heeft nu dat overvolle van een Nijlpaard met de bof.

Toch zing ik voor Marloes, Blues.

Ze heeft maat tweeëntachtig, tweeëntachtig in haar blouse

Vroeger was ze prachtig, nam ik met haar een douche.

Waarbij dan mijn erectie zwol,

Maar als ze nu een douche neemt is het hele douchehok vol.

Ik kan nooit meer met haar douchen, want dan drukt ze me tot moes.

Ik zing om haar te jennen vaak een bijtend lied.

Van meisjes slank als dennen van wier schoonheid ik geniet.

Marloes voelt zich genomen, dan ben ik voldaan.

Uit haar vette oogjes stromen dan druppels levertraan.

Tot troost zing ik dan met een stem van chocolademoes.

De Nijlpaardblues. De Nijlpaardblues. Nijlpaardblues.