Hans Dorrestijn - de lelijkheid IV lyrics

rate me

<b>de lelijkheid IV</b> by <i>Hans Dorrestijn</i><br />Voorbijgangers zijn vaak nieuwsgierig

Hoe ik toch zo lelijk kom

En dan vertel ik zonder opsmuk

De waarheid, want daar gaat het om

De stormwind loeit, het is eind november

Die helse nacht word ik verwekt

Mijn moeder (dienstmeid) slaapt op zolder

Waar het tocht en waar het lekt

Een dakpan klappert, moe schrikt wakker

Kijkt angstig rond en ze ontdekt

Aan het voeteneind een monster

Met de kop van een insekt

Het is een soort van reuzensprinkhaan

Die niet wacht maar haar bespringt

Hij kwijlt, maakt knarsende geluiden

Terwijl hij bij haar binnendringt

De stormwind blust mijn moeders kreten

De paring duurt oneindig lang

Hij kust mijn moeder met zijn roltong

En streelt met sprieten borst en wang

's Morgens is de wind gaan liggen

Het verkrachtend dier kreunt van genot

Na het lozen van zijn vruchtbare lading

Laat hij haar (mijn moeder) over aan haar lot

Nog steeds verwacht ik in augustus

Als ik mijn verjaardag vier

Dat er gebeld wordt, dat mijn vader..

Ook al is het maar een dier

Al wie schreef en onvolmaakt is

Kop en ledematen zijn defect

Denk aan hem die bastaardzoon is

Van een wild en woest insekt