Gerard Cox - oude buurt lyrics

rate me

<b>oude buurt</b> by <i>Gerard Cox</i><br />De huizen zijn nog net zo grauw als dat ze vroeger waren

De tuintjes net zo armetierig in het algemeen

Alleen de kruidenier is weg en niemand weet waarheen

Maar verder is er eig'lijk niets veranderd sinds de jaren

Dat ik dit allemaal bij name kende, steen voor steen

De buurt waar je geboren bent, die kun je nooit vergeten

Al raak je later nog zo afgetakeld en seniel

De kleuren van je kindertijd zijn in je huid gebeten

De straten van je jeugd laten hun stempel op je ziel

De vrouwen hebben nog die vaalheid van hun regenjassen

De mannen dragen 's zondags nog hun hemd over hun broek

De meisjes giechelen in de patatzaak op de hoek

Ze weten altijd nog precies waarvoor je op moet passen

Maar snappen niet, dat ik inmiddels heel wat anders zoek

De buurt waar je geboren bent, die kun je nooit vergeten

Al raak je later nog zo afgetakeld en seniel

De kleuren van je kindertijd zijn in je huid gebeten

De straten van je jeugd laten hun stempel op je ziel

In het plantsoentje staan nog steeds die verveloze banken

Daar horen de bejaarden, ditmaal zeven op een rij

Een oud-gebleven buurman knikt en glimlacht tegen mij

Ik lach terug en voel meteen de neiging om te janken

Alles is nog hetzelfde, maar ik hoor er niet meer bij

En toch loop ik te denken: "Waarom ben ik nou niet blij?"

(c) Gerard Cox