Gerard Cox - lieveling lyrics

rate me

<b>lieveling</b> by <i>Gerard Cox</i><br />Als ik denk aan al die jaren

Jaren dat we samen waren

Altijd samen, jij en ik,

Als ik denk aan ons verleden,

Hoe we alles samen deden

Word ik stil, een ogenblik

En ik denk

Ja, dan denk ik aan die meiden

Die ik nooit heb kunnen krijgen

Omdat jij me in de weg zat,

En dan denk ik bij m'n eigen

Aan die wilde avonturen

Die ik steeds moest laten schieten

Omdat jij dan zat te wachten

Met een schaaltje rooie bieten.

Aan die keer dat ik op reis ging

En Margo m'n bed zou delen,

O, Margo, zo welgeschapen

Om het overspel te spelen

Maar ik kreeg die blindedarrem

En in plaats van wilde nachten

Zat jij met een bossie tulpen

In 't ziekenhuis te wachten

Want jouw streep liep altijd

Door mijn seksuele rekening

Lieveling, lieveling, lieveling

Als ik denk aan ons verleden

Hoe we alles samen deden,

Alles samen, jij en ik,

Als ik denk aan al die dingen

Maken die herinneringen

Mij heel stil, een ogenblik

En ik denk

Hoe ik steeds, als jij in zee ging,

In een strandstoel zat te hopen

IJdle hoop, want jij kwam altijd

Weer de golven uitgekropen.

En dan denk ik: Waarom moeten

Anderen toch altijd boffen,

Want jij staat toch ook te koken

En jouw gas kan ook ontploffen

En ons huis heeft toch ook trappen

Waar de loper los kan raken,

Waarom wil geen tram of auto

Ooit bij jou es brokken maken

Maar jij bent niet stuk te krijgen,

Helder staat me dat voor ogen

Jij wordt later opgegraven

Door verbaasde archeologen,

Onbeschadigd, onveranderd

Als een prehistorisch ding,

Lieveling, lieveling, lieveling

Maar dan zijn er van die nachten

Dat die bittere gedachten,

Al die weerzin, dat verwijt,

Mij zo vreselijk berouwen,

En dan ben ik niet te houwen

Want dan breekt m'n hart van spijt

Bitt're spijt

Spijt, dat ik met jou getrouwd ben,

Dat ik dacht: 't Zal wel lukken.

Nou, ik weet het, je kan beter

De vier-daagse doen op krukken.

Spijt, dat ik niet heb geluisterd

Naar m'n broers die toen al zeien

Man, je kunt nog beter trouwen

Met een vrachtauto vol keien.

Spijt dat ik niet van de centen

Die jij na m'n dood zult vangen,

Alle meiden van de wallen

Met bijoux heb vol-gehangen.

Ik heb spijt, dat ik zo'n sul was

Dat ik nooit ben weggelopen,

Maar toch tegen beter weten

Op verandering bleef hopen

Ik bleef nog op gratie hopen

Toen ik al aan de galleg hing

Lieveling, lieveling, lieveling

(c) Gerard Cox