Drs P - Harde smart lyrics

rate me

<b>Harde smart</b> by <i>Drs. P</i><br />Er stond een klein eenvoudig huisje, daar aan de stille waterkant

Het oude moedertje nam zuchtend haar breiwerk in de zwakke hand

Zij breidde wenend een hansopje voor 't brave kindje aan heur zij

Zij tuurde bevend in het wiegje en peinsde daar weemoedig bij

Welke smart is zo hard

Als de smart die het hart van een moeder benart

Ach, hoe wreed is mijn leed

Want ik weet met een kreet dat men mij hier vergeet

Dus ik tuur in het vuur

En ik gluur om het uur naar de klok aan de muur

Ja, ik ween hier alleen

Iedereen ging gemeen van mij heen

Mijn oudste zoon viel van een molen, de tweede werd matroos op zee

Hij raakte in een felle stormwind, de golven brachten hem weer mee

Mijn dochter doet in lichte zeden, zij schonk het leven aan dit kind

En Willem is een oude schooier, hij strompelt maar door weer en wind

Welke smart is zo hard

Als de smart die het hart van een moeder benart

Ach, hoe wreed is mijn leed

Want ik weet met een kreet dat men mij hier vergeet

Dus ik tuur in het vuur

En ik gluur om het uur naar de klok aan de muur

Ja, ik ween hier alleen

Iedereen ging gemeen van mij heen

Toen keek zij naar de oude leunstoel en greep zij een vergeeld portret

Haar man lag op het stille kerkhof, haar trouwe hond was opgezet

Zij snikte in haar omslagdoekje en sprak: "Ik heb nu niemand meer

Behalve dan dit kleine ventje, zo zacht en lief en rein en teer"

Welke smart is zo hard

Als de smart die het hart van een moeder benart

Ach, hoe wreed is mijn leed

Want ik weet met een kreet dat men mij hier vergeet

Dus ik tuur in het vuur

En ik gluur om het uur naar de klok aan de muur

Ja, ik ween hier alleen

Iedereen ging gemeen van mij heen

Maar plots en eensklaps klonk daarbuiten haar naam in een gebroken stem

Zij tuurde door het grijze venster, daar stond haar arme zoon Willem

Toen brak haar moederhart van vreugde, de zoon sprong schreiend in de

sloot

De zuigeling bleef eenzaam achter, en weldra was het ventje dood

Ach, hoe blij werken wij

Aan de bijdragerij tot de volkspoezei

Want men ziet dat subiet

Bij zo'n lied vol verdriet ieder tranen vergiet

En u raadt, inderdaad

Dat de plaat vroeg of laat bij de tophitten staat

Dus hoezee, ral dal dee

En ole voor de NVGD