Cabaret Pepijn

Cabaret Pepijn - Alle Dijken Zijn Gedicht lyrics

rate me

<b>Alle Dijken Zijn Gedicht</b> by <i>Cabaret Pepijn</i><br />Achter de duinen, daar ligt het strand

Maar achter de duinen, aan de andere kant

De Randstad, het land waarin wij leven

Een plastiek van steen en glas

Met af en toe wat meters gras

Die ons een verknipte indruk geven

Van het wijdse land

Dat Lodewijk van Dijsel heeft bezongen

Toen de ruimte er nog was

Maar nu is dat land, van Amsterdam tot Krimpen aan den IJssel

Ruimtelijk geordend, tot en met die meters gras

En het liedje dat er klinkt in onze dagen

Dat is het liedje van verlangen, dat is het liedje van verlangen

Dat is het liedje van verlangen

Van verlangen, ja, maar naar wat

Want alle dijken zijn gedicht en alle dichters kunnen eten

En iedereen heeft boter bij de vis

Alle fondsen zijn gesticht en niemand wordt vergeten

Die armlastig of behoeftig is

En in de winkels ligt het mooi heel hoog opgetast

En de spullen barsten bij ons thuis uit de koel- en de kelder- en de keukenkast

En de dames zijn prachtig gekapt en geknipt

En d'r wordt voor de heren behoorlijk gestript

En hoe waaien de wimpels al heen en al weer

Dus m'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

Tsja, eens kijken wat ik nog meer wil

Ik wil nog een zilveren oesterkraker

Heb je d'r dan geen, heb je d'r dan geen

Jawel, maar ik wil 'm nog beter raken

Dan koop je d'r toch een, dan koop je d'r toch een

Ik wil een banaan-gele cabriolet

Heb je d'r dan geen, heb je d'r dan geen

Jawel, maar die vloekt bij m'n picknickset

Nou, dan koop je d'r toch een, dan koop je d'r toch een

Ik een volautomatische truienbreier

Ik een volautomatische uiensnijer

En een bar in m'n huis en een barbecue

En ik wil voor nieuwe schoenen naar Rome toe

Ach, het komt in het kort eigenlijk hier op neer

Ik wil het liefste, m'n liefje, van alles meer

Het liefste, m'n liefje, van alles meer

Het liefste, m'n liefje, van alles meer

Meer, meer, meer, meer, meer

Tja, maar nu we toch hier staan, mag ik u eens wat vragen

Hebt u dat ook, ja hoe moet ik dat zeggen, zo'n onbestemd gevoel van onbehagen

Onbehagen, onbehagen

Ja, onbehagen, ja

Ach nee, je hebt wel eens een darmkoliek

Ja, of je hebt een overspannen maag

Of je zit wel eens in een zenuwkliniek

Of je bloeddruk die is wat te laag

Meer onbehagen? Nee, nooit geen onbehagen

Geen van beiden ooit onbehagen

Nee, geen last van hoor

Ach nee, bij nader inzien is er ook eigenlijk geen enkele reden voor

Welnee

Want alle dijken zijn gedicht en alle muren zijn behangen

En het indirekte licht schijnt overal

Alle rotten staan gericht en alle ratten zijn gevangen

En de plastic bloemen bloeien in het dal

En in de winkels ligt het mooi heel hoog opgetast

En de spullen barsten bij ons thuis uit de koel- en de kelder- en de keukenkast

En de dames zijn prachtig geknipt en gekapt

En d'r wordt voor de heren behoorlijk getapt

Want het bier is zo best als het recht op en neer

Dus m'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

Tsja mevrouw. Wat die meneer daarnet zei over dat gevoel van onbehagen. Ik geloof toch dat ik dat net zo heb als hij

O ja? Ach dominee, deze meneer hier heeft zo'n last van 't onbestemd gevoel van onbehagen. Zoudt u misschien zo vriendelijk willen zijn om

Maar natuurlijk, met alle soorten van genoegen. Kijk de mens heeft van nature een gevoel waarbij je zegt: tsja, wat is dit? Wat zou dit wezen? Wat moet ik daarmee aan? Waar moet ik daarmee heen? Ach, 't is vruchteloos dit gevoel te willen achterhalen. Te willen grijpen. Te willen vatten of omsluiten. In die menselijke omvolkomenheid. Dat moeten wij overlaten. Dat moeten wij overlaten. Dat moeten wij overlaten

U moet het overlaten

Tja, tja, ja ja, ik moet het overlaten ja

Maar toch begrijp ik wat u bedoelt hoor, want ik kan soms ook zo intens verlangen naar

De stilte zeker, en zo

Ja, en naar waarachtige vriendschap en zo

En tijd voor u zelf, en zo

En naar een tomaat die niet bespoten is

En een biefstuk die niet kunstmatig gekleurd is, en zo

Nou mevrouw, dat hebben we allemaal hoor

Zullen we dan maar weer

Zullen we dan maar weer wat

Rustig maar mevrouwtje. Gaat u maar zitten, mevrouwtje. En vertelt u 't eens, mevrouwtje

Dokter ik heb van die vreemde gedachten

U voelt, d'r is wat mis, u voelt, d'r is wat mis

Het is altijd of ik op iets zit te wachten

En u weet niet wat het is, u weet niet wat het is

En het is ook zo vreselijk leeg in m'n leven

'k Weet wat er aan schort, 'k weet wat er aan schort

Ik zou nog zo veel van mezelf willen geven

Komt sexueel te kort, komt sexueel te kort

Dan is dit hier om in de stemming te blijven

En dit zal waarschijnlijk uw remming verdrijven

Gaat mevrouwtje naar huis

Want mevrouwtje is moe

En dan straks met een boekje naar bedje toe

En al ploetert en piekert mevrouwtje niet meer

En mevrouwtje dat voelt zich het heertje wel weer

Mevrouwtje dat voelt zich het heertje wel weer, mevrouwtje dat voelt zich het heertje wel weer

Heertje, heertje weer

En, bent u het kwijt mevrouw

Nee hoor, en u

Nee, ik niet. U misschien

Nee, helemaal niet

En u, aan de piano, ook niet, nee

Doen we daar nou an

Stop een tijger in uw tank

Neem de tram, trein, bus, boot, vlieg

Ja, vlieg d'r 's uit

Ja, en zijn we het dan kwijt

Nee

En toch begrijp ik het niet

Begrijpt u het niet

Nee

Want alle dijken zijn gedicht en alle pubers mogen schreeuwen

En elke boerenmeid komt op de plaat

Alle kerken zijn belicht

En zelfs de mussen en de meeuwen, die zitten vet en overvoerd op straat

En in de winkels ligt het hoog opgetast

En de kunst, die barst ook bij ons thuis uit de zeer supersonische stereo-kast

En tachtig varianten in oxsteel soep

En God weet wat al niet aan cocktail troep

Je krijgt van de keuze het heen en het weer

Dus m'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

M'n liefje, m'n liefje, wat wil je nog meer

Nee, dames en heren, we willen vooral niks meer

Want achter de duinen, daar ligt wel het strand

Maar achter de duinen, aan de andere kant

Ons land van het teveel waarin wij leven

Van teveel, veel te veel

Van teveel, veel te veel

Van teveel, veel te veel

Van teveel, van teveel, van teveel, van teveel

Extra voordeel aanbiedingen

En daarom is het liedje dat weerklinkt in onze dagen

Het liedje van verlangen, het liedje van verlangen, het liedje van verlangen

Met in de mensen, met in de mensen

Een onbestemd gevoel van onbehagen

Get this song at:  amazon.com  sheetmusicplus.com

Share your thoughts

0 Comments found