Brammetje - Serenade Du Pave lyrics

rate me

<b>Serenade Du Pave</b> by <i>Brammetje</i><br />Mais si ta fenetre reste close

Et les deux sous ne tombent pas

Zo nu en dan, in deze korte dagen

Klinkt tegen donker in een grauwe straat

Een schorre stem, die haar gebarsten klanken

Op de gesloten vensters stuiten laat

De regen tikt, de kachel staat te gloeien

Een raam gaat open, iemand gooit een cent

Zij vangt het geld en hij kijkt eens naar boven

Tikt aan zijn pet en speurt naar een agent

De regen tikt, de wind slaat op de daken

Ze zingen samen een verfomfaaid lied;

De klanken drijven als verscheurde snippers

De regen pletst, de tekst versta je niet

Ze staan op straat als twee verdoolde zielen

En in een graf van baksteen, met cement

Het warme licht glanst door gesloten ramen

Zij kijkt omhoog, hij let op de agent

Het liedje dreint in dofgeslagen klanken

De woorden scheurt de wild geworden wind

In een portiekje schuilt hun kinderwagen

En in die kinderwagen slaapt een kind

Het liedje dreint, de regen striemt de ruiten

Ze zijn aan kou en nattigheid gewend

Het liedje dreint, zij gaat de wagen halen

Het wordt weer tijd, straks komt er een agent

De regen striemt de druipend natte ruiten

De kachel gloeit, in zachte lampeschijn

Zitten de mensen, die nu veilig binnen

En niet op straat alleen gelaten zijn

Zij kijkt verlangend naar de lichte ruiten

De wagen piept, ze vangt een laatste cent

Hij huivert... en dan breekt opeens het liedje

Want om de hoek stapt statig een agent