Astrid Nijgh - alleen is maar alleen lyrics

rate me

<b>alleen is maar alleen</b> by <i>Astrid Nijgh</i><br />Hij loopt langs de grachten van donker Amsterdam

Geen mens om mee te praten, hij heeft zoveel verlaten

En hij gaat nergens heen, alleen is maar alleen

Hij slentert over 't oude plein, de toren slaat het halve uur

En in de verte lokt de schijn, van 't rode licht van avontuur

Een meisje wenkt hem, kom er in, en hij blijft staan, kijkt even op

Dan loopt hij door, hij heeft geen zin, in haar berekenende kop

Toch aarzelt hij bij elke ruit, een vrouw kan mooi zijn in dit licht

Toch zoekt hij niet de mooiste uit, maar eentje met een lief gezicht

Ze lijkt op haar

Hij krijgt geen liefde voor zijn geld, maar wel de schijn van een moment

Van tederheid, dat dubbel telt, wanneer je altijd eenzaam bent

En ze is echt en naakt en warm, ze fluistert: lieverd, kom blijf

Hij streelt de holte van haar arm, en zoekt beschutting van haar lijf

Heel even, met zijn ogen dicht, denkt hij weer terug te zijn bij haar

Dan kijkt hij op: een vreemd gezicht, het is niet waar

De lucht wordt blauw als porcelein, het laatste rode licht gaat uit

Bij 't fluiten van de eerste trein als ze de deur achter hem sluit

Daar staat hij op de stille gracht, verdwaasd en suf en dichtgeklapt

En zonder dekking van de nacht voelt hij zich weerloos en betrapt

Dan loopt hij verder en hij gaat een hoek om, hij weet niet waarheen

Door weer een andere stille straat en voelt zich nou meer alleen

En zonder haar

Hij loopt langs de grachten van donker Amsterdam

Geen mens om mee te praten, hij heeft zoveel verlaten

En hij gaat nergens heen, alleen is maar alleen